Zielona infrastruktura (GI) jest uważana za korzyść m.in. dla rozwoju terytorialnego, ponieważ zapewnia wiele funkcji na tym samym obszarze przestrzennym. Podstawową zasadą GI jest to, że ten sam obszar gruntów może jednocześnie przynieść wiele korzyści środowiskowych, społecznych, kulturowych i gospodarczych, pod warunkiem że ekosystemy są w dobrym stanie. Jednak cenne ekosystemy europejskie są degradowane przez fragmentację gruntów, ekspansję miast oraz budowę infrastruktury transportowej i energetycznej. Wpływa to na siedliska i gatunki oraz zmniejsza spójność przestrzenną i funkcjonalną krajobrazu. Zdegradowane ekosystemy mają mniejsze bogactwo gatunków i nie są w stanie oferować takich samych usług jak zdrowe ekosystemy. Usługi ekosystemowe obejmują korzyści płynące z ekosystemów, w tym m.in. dostarczanie żywności, materiałów, czystej wody, czystego powietrza, regulacji klimatu, zapobiegania powodziom, zapylania i rekreacji.