Istnieje szereg rozbieżnych celów między wymogami prawa leśnego i ochrony przyrody, które utrudniają realizację celów ochrony przyrody i przyrody. W tym celu opracowywane są strategie rozwiązywania konfliktów przy aktywnym zaangażowaniu odpowiednich podmiotów. Strategie te ułatwią wdrażanie środków ochrony gatunków i biotopów (cel szczegółowy 4) w celu ochrony siedlisk transgranicznych Północnych Alp wapiennych. Przyczyni się to również do rozwoju zielonej infrastruktury (cel szczegółowy nr 5, lawina, erozja, ochrona przeciwpowodziowa). Na poziomie planowania określono podział celów i zbieżność między roszczeniami dotyczącymi ochrony lasów a ochroną przyrody w odniesieniu do rewitalizacji lasów ochronnych, zaleceń dotyczących działań silwikulturowych w odniesieniu do wysokiej jakości typów lasów chroniących ochronę przyrody oraz planowania i realizacji zarządzania siecią Natura 2000 w Karwendelgebirge. Na przykładzie wysoce istotnych rodzajów lasów (las sosnowy węglowodany, lasy kanionowe) opracowywane są strategie działania na rzecz lepszej realizacji ochrony przyrody na poziomie poszczególnych stoisk, począwszy od początków podmiotów zajmujących się ochroną przyrody i leśnictwem.