Systemy zarządzania w Europie zmieniają się, stają się mniej odgórne, bardziej elastyczne i angażują szerszą grupę organizacji publicznych i prywatnych. Rodzi to kwestie współzależności na różnych szczeblach sprawowania rządów oraz między podmiotami publicznymi i prywatnymi, instytucjami i organizacjami. Jednocześnie wpływ krajowych tradycji zarządzania i planowania sprawia, że te zmiany są zależne od kontekstu.Europejskie władze lokalne i regionalne są zobowiązane do promowania zrównoważonego i sprzyjającego włączeniu społecznemu rozwoju gospodarczego w kontekście nadrzędnych strategii europejskich i krajowych. Wspólne tematy polityki w zakresie inteligentnego wzrostu obejmują m.in. projekty infrastrukturalne mające na celu zapewnienie bezpłatnej łączności Wi-Fi w centrach miast; rozwój „aplikacji” i interaktywnych technologii umożliwiających obywatelom i przedsiębiorstwom interakcję z władzami lokalnymi i regionalnymi; oraz tworzenie i gromadzenie danych dotyczących życia w miastach, w tym wykorzystania przestrzeni, ruchu i zużycia energii w budynkach i pojazdach elektrycznych. Jeśli chodzi o zrównoważony wzrost, miasta i regiony są zainteresowane rozwojem infrastruktury transportu niskoemisyjnego (takiej jak punkty pobierania opłat). promowanie odporności i bezpieczeństwa energetycznego poprzez lokalne wytwarzanie energii elektrycznej; rozwój nowych sektorów gospodarki, w tym przemysłu ekologicznego; oraz ekologizacji istniejących sektorów i łańcuchów dostaw wspomaganych przez systemy „inteligentnych zamówień”. Jeśli chodzi o wzrost sprzyjający włączeniu społecznemu, władze lokalne i regionalne muszą uwzględniać takie kwestie, jak zmiany demograficzne i podatność na zagrożenia spowodowane starzeniem się społeczeństwa i migracją na dużą skalę. rozwój przystępnych cenowo i zrównoważonych mieszkań oraz świadczenie i dystrybucja usług publicznych wśród wszystkich członków społeczeństwa. W rezultacie istnieje potrzeba ściślejszej współpracy z coraz liczniejszymi organizacjami publicznymi, prywatnymi, wolontariackimi i kierowanymi przez obywateli. Nie jest jednak jasne, w jaki sposób można wprowadzić ten nowy, oparty na współpracy i szczupły system zarządzania. Ta ukierunkowana analiza koncentruje się na czterech europejskich terytoriach badawczych, z których każdy charakteryzuje się szczególnymi napięciami w zakresie zarządzania w odniesieniu do podziału obowiązków w zakresie rozwoju terytorialnego oraz specyfiki zaangażowanych podmiotów i odnośnych kwestii. W każdym z tych kontekstów rośnie zapotrzebowanie na strategie rozwoju terytorialnego angażujące wiele zainteresowanych stron na istniejących terytoriach administracyjnych i poza nimi. Strategie te powinny uzupełniać istniejące polityki rozwoju regionalnego wielopoziomowym i funkcjonalnym podejściem do zrównoważonego rozwoju terytorialnego sprzyjającego włączeniu społecznemu.
