Pomimo ich znaczenia dla rozwoju terytorium europejskiego, obszary metropolitalne i miasta nie są głównymi podmiotami w opracowywaniu programów i strategii wdrażania polityki spójności. Doświadczenia z okresu programowania 2007–2013 pokazały, że miasta i obszary miejskie były zaangażowane jako beneficjenci na poziomie projektu. W okresie programowania 2014–2020 polityka spójności zwiększyła swoją rolę poprzez uznanie znaczenia miast i miasteczek w konkretnych priorytetach inwestycyjnych; niemniej jednak rola miast i ich wpływ na kształt programów wydają się być ograniczone. Ta ukierunkowana analiza ESPON wspiera obszary metropolitalne i miasta w wysiłkach na rzecz zwiększenia ich roli w procesie decyzyjnym związanym z okresem programowania po 2020 r., również wdrażając pakt amsterdamski, ustanawiając agendę miejską dla UE oraz odnowioną kartę lipską w sprawie zrównoważonych miast europejskich. ESPON METRO analizuje i porównuje rolę polityki spójności w procesie planowania i wdrażania polityki metropolitalnej, uwzględniając doświadczenia i praktyki, a także ich wpływ terytorialny na dziewięć terytoriów zainteresowanych stron. Celem badania jest dostarczenie dowodów na to, w jaki sposób obszary metropolitalne mogą przyczynić się do osiągnięcia konkretnych celów polityki spójności za pośrednictwem swoich polityk, udzielając porad na temat sposobu, w jaki polityka spójności powinna je uwzględniać. Ponadto ESPON METRO powinno wziąć pod uwagę nowy kontekst pandemii COVID-19 oraz sposób, w jaki polityka spójności zareagowała i dostosowała się do niej. Będąc w czołówce walki z pandemią, obszary metropolitalne zostały wezwane do złagodzenia w miarę możliwości wpływu wirusa na ich terytoria. Jeszcze bardziej widoczna jest potrzeba lepszej koordynacji między wszystkimi szczeblami sprawowania rządów.