W obszarze transgranicznym istnieje wielka potrzeba opracowania integracyjnych programów aktywizacji społecznej ze względu na te same problemy, które występują po obu stronach granicy, tj. długoterminową podatność na zagrożenia społeczne wrażliwych grup docelowych z powodu bezrobocia, od problemów zdrowotnych po słabe informacje i włączenie społeczne. 2SoKroG, jako innowacyjny model usług publicznych w obszarze transgranicznym, zajmuje się kwestią braku skutecznych systemów transferów socjalnych, które rosną po obu stronach granicy i stanowią poważny problem w zakresie wskaźników demograficznych. Dzięki zastosowaniu innowacyjnego modelu zwiększy się zdolność instytucjonalna instytucji publicznych w zakresie usług społecznych i służb zatrudnienia poprzez aktywizację społeczną i wzmocnienie wzajemnych partnerstw. W obszarze transgranicznym projekt może być realizowany jako pierwszy w praktyce sprawdzony aktywizacja społeczna, co ma kluczowe znaczenie dla przekształcenia pracy ośrodków pracy socjalnej i służb zatrudnienia jako kluczowych instytucji publicznych służących zmianie istniejącej sytuacji. Wyjścia: a) wzmocnienie partnerstw między publicznymi organami aktywizacji społecznej w obszarze transgranicznym, b) poprawa zdolności instytucjonalnych poprzez model 2SoKroG, c) przekształcenie modelu 2SoKroG w praktyce i podniesienie poziomu jakości usług publicznych w dziedzinie aktywizacji społecznej, d) poprawa wiedzy i umiejętności pracowników w dziedzinie aktywizacji społecznej. Grupy docelowe: a) centra pracy socjalnej, b) służby zatrudnienia, c) instytucje edukacyjne, e) organizacje rozwoju lokalnego i regionalnego, f) przedsiębiorstwa społeczne, g) organizacje pozarządowe, h) ludność lokalna na peryferyjnych obszarach przygranicznych, i) ministerstwa linii. Innowacyjne podejście do stosowania modelu aktywizacji społecznej w organach publicznych prowadzi do wzrostu różnych kompetencji i umiejętności funkcjonalnych, możliwości reintegracji grup szczególnie wrażliwych na rynek pracy, integracji z różnymi systemami społecznymi, a w konsekwencji wpływa na poprawę stanu zdrowia w transgranicznym obszarze peryferyjnym, co ogranicza korzystanie z transferów socjalnych i zwiększa ich skuteczność.