Bycie w stanie nadążyć za szybko zmieniającym się krajobrazem środowiskowym wymaga silnej zdolności adaptacyjnej. W tym kontekście umiejętności pracownika są jedną z najważniejszych przewagi konkurencyjnej. Umiejętności osób muszą odpowiadać wymaganiom rynku pracy. Brak systemów, które wspierają zdolność dopasowania umiejętności jednostek do potrzeb rynku pracy, powoduje ogromne koszty. Koszty nie tylko dla społeczeństwa, ale również dla przedsiębiorstw i osób fizycznych. Aby sprostać tym wyzwaniom, konieczne jest opracowanie struktur i procesów wzmacniających nasze zdolności adaptacyjne. Potrzeba rozwijania naszej zdolności do skutecznej i ciągłej transformacji jest niezbędna i jest zarówno kwestią przetrwania przedsiębiorstw, jak i zdolności osób fizycznych do utrzymania się na rynku pracy. Szwedzka Rada Bezpieczeństwa Pracy dla pracowników sektora prywatnego (TSL) jest organizacją non-profit opartą na układzie zbiorowym między organizacją pracodawców „Konfederacja Przedsiębiorstw Szwedzkich” (Svenskt Näringsliv) a organizacją związkową „Szwedzka Konfederacja Związków Zawodowych” (LO). Celem fundacji jest pomoc ludziom w przekształceniu się w nowe miejsca pracy. TSL zatrudnia 100 000 „członków” zatrudniających 900 000 pracowników. Uwzględnione sektory to na przykład przemysł mechaniczny, przemysł tworzyw sztucznych, przemysł żelazny, przemysł włókienniczy- i odzieżowy, przemysł górniczy, usługi & komunikacja, budownictwo, leśnictwo- i przemysł drzewny, hotelarstwo- i sektor restauracyjny oraz przemysł spożywczy. Wskaźnik rotacji siły roboczej pracowników zatrudnionych w tych sektorach jest najwyższy w Szwecji, w porównaniu zarówno do pracowników białych kołnierzyków, jak i do innych sektorów. Każdego roku zwalnia się 22 000 pracowników zatrudnionych na czas nieokreślony (zatrudniających ponad 12 miesięcy). Stanowi ona około 2,3 % całkowitej liczby osób zatrudnionych w tym sektorze. Jednym z ogólnych problemów jest to, że pomimo poszukiwania pracy przez Radę Bezpieczeństwa Pracy w okresie wypowiedzenia 22 % jest bezrobotnych po 12 miesiącach. Kolejnym ogromnym wyzwaniem dla poszczególnych osób jest to, że 20 % przechodzi z umów na czas nieokreślony do umów zawieranych na czas określony. Oznacza to, że posiadanie umiejętności, aby sprostać tak wysokiemu współczynnikowi transformacji, ma zasadnicze znaczenie. Ale jak widać, jest wielu pracowników, którzy nie odpowiadają potrzebom rynku pracy. Komplikuje to zarówno transformację, jak i mobilność i pozostawia wiele osób poza rynkiem pracy. Ważną przyczyną tych problemów z dopasowywaniem jest niejasna możliwość przeglądu krajowych struktur i modeli walidacji umiejętności zawodowych związanych z potrzebami rynku pracy. Oznacza to, że struktury makro i poszczególne struktury są współzależne i nie mogą być oddzielone od siebie. Ponadto w ramach systemu brakuje również środków na pokrycie kosztów szkoleń. Celem tego projektu jest przeanalizowanie, w jaki sposób sprostać tym problemom i słabościom oraz wzmocnienie zdolności pracowników do transformacji i mobilności. Projekt opracuje model infrastruktury/pracy w celu wzmocnienia zdolności rad bezpieczeństwa pracy do identyfikowania potrzeb rynku pracy oraz poprzez mapowanie kompetencji, walidację i szkolenia wzmacniające możliwości pracowników na rynku pracy. Projekt ten ma na celu przyczynienie się do długoterminowej zdolności w ramach systemu Rady Bezpieczeństwa Pracy poprzez zwiększenie efektywności w celu dopasowania umiejętności osób fizycznych do potrzeb rynku pracy poprzez wzmocnienie związku między szkoleniem a życiem zawodowym.
