Ogólnym celem projektu jest poprawa jakości edukacji zdrowotnej poprzez rozwój Uniwersytetu i Szpitala Szkoleniowego Umiejętności Labs. Celem szczegółowym jest umożliwienie osobom odbywającym szkolenie medyczne i dalsze szkolenie, a także pracownikom służby zdrowia zaangażowanym w szkolenie zawodowe i podnoszenie kwalifikacji, tworzenie i wyposażanie inwazyjnych i nieinwazyjnych interwencji i działań opiekuńczych poprzez rozwój i wyposażenie jednostek demonstracyjnych. Zwiększymy efektywność szkolnictwa wyższego w dziedzinie zdrowia i szkolenia zawodowego poprzez rozszerzenie tradycyjnych ścieżek szkoleniowych. Szkolenie w zakresie rozwoju umiejętności ma na celu wzmocnienie praktycznej bazy absolwentów i podyplomowych studiów medycznych, szkolenia zawodowego i dalszego kształcenia na poziomie instytucjonalnym. Celem projektu jest opracowanie wybitnej na arenie międzynarodowej, nowoczesnej, symulacyjnej struktury kształcenia praktycznego, w celu podniesienia jakości kształcenia podyplomowego i podyplomowego oraz szkolenia zawodowego, a także kontroli procesu edukacyjnego poprzez rozwój obiektów szkoleniowych. Celem jest wzmocnienie współpracy, bezpieczeństwa, wydajności i kontroli w tym obszarze. Ostatecznym celem projektu jest uogólnienie praktyki symulacji – szkolenia umiejętności w całym spektrum węgierskiego uniwersyteckiego szkolenia medycznego i szkolenia zawodowego w dziedzinie zdrowia. Projekt opracuje jeden program kształcenia – szkolenia „umiejętności”, określi metody kontroli i zapewniania jakości oraz nawiąże zintegrowaną współpracę edukacyjno-organizacyjną między instytucjami partnerskimi a komponentem „szpitalnym” projektu. Opracowany zostanie przewodnik metodologiczny programu umiejętności, aby pomóc trenerom w szkoleniu umiejętności, przy użyciu wspólnej metodologii i protokołów. Opracowane zostaną zasoby środowiska i wyposażenia „umiejętności”, a jakość edukacji praktycznej zostanie zwiększona poprzez skuteczne nabywanie podstawowych sztucznych umiejętności w ogólnej praktyce medycznej i specjalistycznej. Celem projektu jest rozwój praktycznego szkolenia medycznego oraz realizacja potrójnej jednostki zorganizowanego, zorientowanego na praktykę szkolenia wstępnego, szkolenia zawodowego i doskonalenia zawodowego. 1. Między innymi symulacja interwencji inwazyjnych, chirurgii chirurgicznej, chirurgicznej, jamy ustnej, anestezjologii, ucha, nosa i gardła, urologii, ginekologii, możliwości symulacji wewnętrznej, ambulacji, oddziałów do rozwoju praktycznych umiejętności niezbędnych do ogólnego szkolenia medycznego. Działanie systemów komputerowych i audiowizualnych, podłączenie komputerów prowadzących programy edukacyjne do sieci uniwersyteckiej umożliwia również szeroką dostępność programów, co znacznie ułatwia aktywne i niezależne uczenie się uczniów. 2. Priorytetem jest jak najszerszy zasięg kształcenia podstawowego rezydenta – uzyskanie niezbędnych kwalifikacji i uprawnień do wykonywania obowiązków dyżurnych („dostępność”) jest kluczową kwestią w szkoleniu podstawowym rezydentów. Zasadnicze znaczenie ma szkolenie w zakresie praktyk ratunkowych, w szczególności na poziomie ALS-BLS. Innym ważnym czynnikiem jest to, że na rozwój medycyny decydują standardy techniczne danego wieku. W ciągu kilku lat medycyna, która funkcjonuje na zasadach, które wydawały się ostateczne od dziesięcioleci, radykalnie się zmieniła i byliśmy świadkami procesu, w którym nowa procedura – endoskopia, technika minimalnie inwazyjna – zmienia podejście dyscypliny. Biorąc pod uwagę zadania edukacyjne powierzone wydziałowi medycznemu, konieczne jest ponowne przemyślenie zadań szkolenia specjalistycznego z uwzględnieniem pojawienia się nowych technik i ustanowienie niezbędnego zestawu narzędzi do szkolenia podyplomowego i specjalistycznego. 3. Kształcenie i szkolenie zawodowe – Ustanowienie grupy narzędzi do uczenia się przez całe życie Koordynacja szkolnictwa wyższego jest wydziałem uniwersyteckim i medycznym, a także obowiązkowym, ciągłym, zorganizowanym dalszym kształceniem. Ramy te istnieją: przestrzenie te muszą być wypełnione gwarantowaną zawartością w swojej jakości. Innym ważnym aspektem jest to, że ścieżkę prowadzącą do nabywania i utrzymywania umiejętności i umiejętności, tj. umiejętności, można kształtować i ulepszać jedynie poprzez praktykę. W przypadku lekarzy, którzy zdobywają swoją wiedzę lub przygotowują się do modyfikowania swojej kariery, a także tych, którzy biorą udział w pracach leczniczych, ważne jest udowodnienie kompetencji technicznych, które wymagają integracji kilku etapów. Odpowiednia infrastruktura obejmie praktyczne jednostki szkoleniowe, które spełniają szczególne potrzeby, w tym w zakresie medycyny klęsk żywiołowych, edukacji w zakresie technik minimalnie inwazyjnych lub teatrów symulacyjnych, poprzez rozwój kształcenia i szkolenia zawodowego i kształcenia ustawicznego – narzędzia uczenia się przez całe życie.
