Częstość występowania i częstość występowania chorób psychicznych w populacji Węgier jest niezwykle wysoka. Jeśli włączą się osoby z problemami uzależniającymi, to nawet jedna na cztery osoby w naszym kraju może zostać dotknięta. To jest problem „popularnej choroby”. Obciążenie dla zdrowia jest znaczne pod względem liczby zarówno dla społeczeństwa, jak i dla rodzin, opieki zdrowotnej i, oczywiście, pacjenta. System opieki zdrowotnej dla chorych psychicznie stopniowo zmniejszał się od połowy 2000 roku. Zmniejszenie to miało głównie wpływ na dotkliwą opiekę zdrowotną. Ani przekrojowy zakres usług rehabilitacyjnych, ani rozwój opieki ambulatoryjnej nie nastąpiły po zmniejszeniu zdolności. W ten sposób obniżono jakość życia i możliwości życiowe osób cierpiących na choroby psychiczne. Obciążenie środowiska mikro i makro znacznie się zwiększyło. Obciążenie to dodatkowo zwiększa koszty niepełnosprawności i wcześniejszej emerytury. Międzynarodowe badania potwierdzają również, że średni okres życia osób z chorobami psychicznymi jest o 10-12 lat krótszy niż średnia liczba ludności. Istnieją znaczne różnice w dystrybucji opieki i dostępie do opieki w kraju, zarówno na szczeblu powiatowym, jak i regionalnym, pod względem infrastruktury i zasobów ludzkich. W wyniku finansowanych przez UE wniosków o opiekę przewlekłą (rehabilitacja psychiczna) zdolności w zakresie rehabilitacji psychiatrycznej poprawiły się średnio o około 4 %, a dysproporcje regionalne na poziomie infrastruktury podstawowej zmniejszyły się umiarkowanie. Celem tego przetargu jest rozwój ostrej opieki psychiatrycznej. W trakcie prac przygotowawczych techniczna grupa robocza wspierająca projekt określiła priorytety, które kierują się najważniejszymi kierunkami działań na rzecz przyszłości psychiatrii. Oprócz wcześniej wymienionych obciążeń dla osób z chorobami psychicznymi, istnieją znaczne wady wynikające ze stygmatyzacji i uprzedzeń, które dodatkowo zmniejszają szanse na uzdrowienie rehabilitacji i często uniemożliwiają poprawę jakości życia. W związku z powyższym naszym priorytetem jest posiadanie co najmniej jednej klasy psychiatrycznej nadającej się do aktywnej opieki w każdym powiatu, gdzie w XXI wieku dostępna jest nowoczesna, efektywna, zróżnicowana metoda terapeutyczna, zapewniając jednocześnie odpowiednie zasoby ludzkie. Priorytetem jest również poprawa bezpieczeństwa pacjentów i rozwiązań infrastrukturalnych w zakresie opieki w nagłych wypadkach, w tym oczywiście korzyści, które można uznać za „kryzysowe” i które mogą zostać odwołane w ciągu 24 godzin lub, w przypadku jakiejkolwiek dolegliwości fizycznej, mogą być skierowane do specjalistycznej opieki ambulatoryjnej lub opieki szpitalnej. W ten sposób koncepcja oddziela nagły wypadek (w ciągu 24 godzin) i aktywną opiekę psychiatryczną. Należy dołożyć starań w celu osiągnięcia pełnego poziomu opieki w ramach aktywnej opieki, a tym samym poprawy warunków zakwaterowania pacjentów, ograniczenia liczby łóżek na oddziałach (do 4 łóżek), zwiększenia liczby łazienek połączonych z oddziałami, poprawy warunków pracy lekarzy i psychologów w klasie, utworzenia sali terapeutyczno-medyczno-psychologicznej lub zatrudnienia i pomieszczeń grupowych. Nie powinno to być opracowywane oddzielnie, ale w ramach instytucji zdrowia publicznego o dużej populacji pacjentów (szpital powiatowy). Ponowne przemyślenie ostrej opieki psychiatrycznej w tej strukturze może znacznie zmniejszyć stygmatyzację przy wymiernej poprawie wydajności (krótszy czas pielęgniarstwa) i skuteczności. Jednym z naszych priorytetów jest fizyczne oddzielenie zaburzonych warunków (np. zaburzonych warunków wynikających z komplikacji chorób fizycznych w podeszłym wieku) od ostrej opieki psychiatrycznej. W celu realizacji powyższych pomysłów wysłaliśmy kwestionariusze do instytucji zapewniających aktywną opiekę psychiatryczną oraz poprosiliśmy o propozycje i plany rozwoju. W trakcie kontroli na miejscu przeprowadzono również bezpośrednie konsultacje z personelem i kierownictwem w sprawie możliwości poprawy zgodnie z priorytetami. Poprzez przetwarzanie przychodzących materiałów i biorąc pod uwagę kwotę dostępną w projekcie, ustalono priorytety. W ten sposób zidentyfikowaliśmy 14 miejsc, w których oczekiwany wynik i rozwój psychiatryczny zainwestowanej kwoty będą wdrażane koncepcyjnie. W związku z zakończeniem projektu oczekuje się zmniejszenia różnic w jakości dostępu do opieki w kraju. Niezależnie od miejsca zamieszkania staramy się rozwijać optymalną opiekę, zwiększając w ten sposób zadowolenie pacjentów w perspektywie długoterminowej, zmniejszając obciążenia psychospołeczne, umożliwiając lepszą harmonizację możliwości rehabilitacji i rozwoju ambulatoryjnego. W wyniku tego wszystkiego osoby z chorobami psychicznymi mogą poprawić swoje możliwości życiowe, resocjalizacji, a tym samym zmniejszyć obciążenia ekonomiczne.
