Celem projektu jest przyczynienie się do nadrobienia zaległości społecznych społeczności znajdujących się w niekorzystnej sytuacji, żyjących w segregowanych środowiskach życia, skrajnego ubóstwa oraz wspierania integracji w edukacji, społecznej, gospodarczej, na rynku pracy, w dziedzinie zdrowia i zdrowia, a także do powstrzymania i odwrócenia negatywnych zmian gospodarczych, społecznych i demograficznych w osiedlach wiejskich związanych z migracją i wyludnieniem. Kamieniami milowymi, które mają zostać osiągnięte w ramach Instrumentu, są osiągnięcie skutecznego dialogu między programami a ich węższymi i szerszymi środowiskami – poprzez promowanie aktywnego udziału kobiet romskich, promocji zawodowej ich społeczności i ich organizacji obywatelskiej – oraz jakościową zmianę spójności między Romami a osobami i społecznościami nieromskimi poprzez stworzenie jednolitości we wdrażaniu różnych programów lokalnych i terytorialnych oraz wzajemne uczenie się i wymianę doświadczeń między programami („sieciowe”) i między nimi; — rozwijać profesjonalizm zarządzania sprawami ustanowiony na jednolitych zasadach w pracach ugod, których praktyka powinna być zintegrowana z pracą lokalnego systemu pomocy społecznej – należy realizować systematyczne utrzymywanie wyników osiągniętych w ramach poszczególnych programów terytorialnych. — Liderzy gmin, sygnatariusze umów o współpracy – zespoły rehabilitacji miejskiej TOP i VEKOP, pracownicy socjalni, kierownicy spraw, asystenci start-upów. — Minimum 110 kadr kierowniczych, zawodowych menedżerów, pracowników socjalnych i personelu pomocniczego realizującego programy rozliczeń EFOP. — 50 pracowników zatrudnionych w charakterze ekspertów empirycznych. — Specjaliści zaangażowani w proces włączenia społecznego i współpracy w sektorze społecznym (gminy, zatrudnienie, służby zdrowia, instytucje ochrony socjalnej i ochrony dzieci, pracownicy kościelni i pracownicy). Przedstawicieli lokalnych organizacji społeczeństwa obywatelskiego, przedstawicieli rządów krajowych, organizacji patronackich Romów i kobiet nieromskich. Dla młodych ludzi w wieku od 16 do 55 lat bez wykształcenia (lub nieposiadających przestarzałego wykształcenia) oraz dla dorosłych – pracowników z programów współpracy sektorowej (gmin, instytucji zatrudnienia, zdrowia, opieki społecznej i instytucji ochrony dzieci; przedstawiciele lokalnych organizacji społeczeństwa obywatelskiego.) Bezpośrednimi grupami docelowymi projektu są: — Osoby romskie objęte programem osadnictwa w osadach znajdujących się w niekorzystnej sytuacji skumulowanej, wymagające szczególnej uwagi od 16 do 55 lat, dla których sporządzany jest plan rozwoju indywidualnego/rodzinnego. — Menedżerowie i pracownicy innych projektów realizowanych jednocześnie i synergistycznie. — Uczniowie z lokalnych i pobliskich szkół średnich do rozpoczęcia wolontariatu, aby stać się „zwykłym”. — Lokalne, regionalne i krajowe organizacje społeczeństwa obywatelskiego, które mogą być zaangażowane jako organizacje patronackie we wspieraniu, a następnie utrzymywaniu kobiecych organizacji pozarządowych. Profesjonalne wsparcie dla grupy docelowej: — Ciągłe profesjonalne wsparcie złożonych programów roślinnych. — Rozwój współpracy terytorialnej w celu osiągnięcia wysokiej jakości realizacji projektów, a następnie realizacji zadań związanych z utrzymaniem – Ustanowienie forum monitorowania oczekiwań i osiągnięć polityki, – Wykorzystanie ekspertów z doświadczenia w celu zapewnienia akceptacji złożonych programów osadniczych, zarówno wśród osób mieszkających na danym terenie, jak i dla lokalnej ludności. — Organizacja programów zawodowych prezentujących dobre praktyki mające na celu współpracę i dzielenie się wiedzą dla podmiotów realizujących złożone programy osadnicze – Promowanie i wspieranie organizacji obywatelskich utworzonych jako specjalne narzędzie złożonego programu osadnictwa w celu zwiększenia udziału kobiet romskich w społeczeństwie, opracowania i organizacji szkoleń i programów przygotowawczych: Dalszy rozwój jednolitej metodologii nadrabiania zaległości w oparciu o ogólnie przyjęte standardy zawodowe oparte na wcześniejszych doświadczeniach i sprawnie funkcjonujących najlepszych praktykach, rozszerzanie jej na szczeblu krajowym, gromadzenie i zatwierdzanie nowych praktyk zawodowych. — Opracowanie programów szkoleniowych dla przygotowania specjalistów, pracowników socjalnych, kierowników spraw oraz zarządzania i profesjonalnej realizacji złożonych programów roślinnych, którzy prowadzą działania typu obecności i dalej rozwijają istniejące. — Wsparcie dla profesjonalnych implementatorów złożonych programów roślinnych poprzez szkolenia, stałe wsparcie zawodowe, wsparcie eksperckie, nadzór, wspólne imprezy, wymianę doświadczeń. — Rozwój kompetencji podmiotów realizujących projekt w udanych gminach złożonych programów osadniczych poprzez organizowanie szkoleń, szkoleń i doradztwa, poprzez publikowanie „Dobrych praktyk” poprzednich projektów. — Jako specjalne narzędzie dla złoż...