Projekt 6Aika Digipoint to wspólny projekt miast Turku, Helsinek, Espoo i Vantaa, a także Laurea University of Applied Sciences i Metropolia University of Applied Sciences. Celem projektu jest opracowanie i zapewnienie płynnych ścieżek do cyfrowego zatrudnienia i edukacji. Celem projektu jest rozwój współpracy uniwersyteckiej, wzmocnienie umiejętności społecznych i zarządzania życiem osób wchodzących na służbę, a także droga do zatrudnienia lub edukacji. Projekt zapewni wykwalifikowaną i wyszkoloną siłę roboczą dla sektorów technologicznych cierpiących na niedobory siły roboczej. Projekt rozwija usługi rozwoju umiejętności oraz modele operacyjne dostosowane do sytuacji życiowej osób, które są trudne do zatrudnienia. Celem jest wywarcie pozytywnego wpływu na sytuację życiową i warunki zatrudnienia uczestników projektu. W trakcie projektu wzmocniona zostanie samowiedza, umiejętności społeczne i interakcyjne uczestnika projektu, pozytywne perspektywy na przyszłość oraz cele szkoleń lub poszukiwania pracy. Na przykład wiele osób miałoby dużą szansę zaangażować się w edukację lub pracę w dziedzinie umiejętności cyfrowych i ict, ale wyzwania codziennego zarządzania, przekierowanie sytuacji i celów życiowych oraz brak umiejętności zawodowych zapobiegają temu. Projekt zapewni odpowiednie wsparcie osobom, które od dłuższego czasu pozostawały bezrobotne, oraz osobom niekształcącym się i nieszkolącym się w celu zwiększenia umiejętności potrzebnych w życiu zawodowym, co przyczyni się do poprawy pozycji osoby na rynku pracy. Wzmocnienie współpracy szkół średnich i elastycznych możliwości uczenia się jest konieczne, aby zapewnić dostęp do usług rozwoju umiejętności i modeli operacyjnych dostosowanych do ich sytuacji życiowej. Instytucje szkolnictwa wyższego muszą lepiej uznawać umiejętności potrzebne w życiu zawodowym, aby rozwijać kompetencje studentów i uczestników rynku pracy zgodnie z potrzebami rynku pracy oraz identyfikować umiejętności nabyte w innym miejscu w ramach studiów. Rozwiązania cyfrowe mogą przenieść nacisk na personalizację poradnictwa i uczenia się, gdy nauczanie wykorzystuje skalowanie i automatyzuje aspekty. Projekt poszukuje rozwiązań w zakresie wymagań w zakresie umiejętności związanych z cyfryzacją w życiu zawodowym, a z drugiej strony rozwiązuje większe wykorzystanie możliwości, jakie stwarza cyfryzacja w rozwijaniu umiejętności. Sposób, w jaki prowadzone są prace, zmienił się i szybko się zmienia w wielu obszarach. Umiejętności wymagane w świecie pracy ulegają szybkim zmianom, a w szczególności osoby o długotrwałym bezrobociu są zagrożone spadkiem z rynku pracy. Bezrobocie może być napędzane już przestarzałymi umiejętnościami, na które nie ma popytu na rynku pracy i podkreśla się przedłużające się bezrobocie. Ogólnie rzecz biorąc, oceny przejścia na stanowiska pracy w coraz większym stopniu oceniają umiejętności potrzebne w życiu zawodowym, w szczególności umiejętności związane z umiejętnościami cyfrowymi, kreatywnymi i rozwiązywania problemów. Projekt podzielony jest na trzy pakiety robocze, dwa koncentrują się na środkach rozwoju, a trzeci na zarządzaniu projektami. Pakiet roboczy 1 – Rozwój wzmocnienia społecznego zorientowanego na klienta tworzy modelowy model wsparcia społecznego, który ma na celu poprawę sytuacji życiowej i zarządzania uczestnikiem projektu, z uwzględnieniem indywidualnych potrzeb. Pakiet roboczy 2 – Elastyczne ścieżki studiów, rozwój współpracy między instytucjami edukacyjnymi a instytucjami szkolnictwa wyższego koncentruje się na budowaniu nowych elastycznych ścieżek kształcenia. Celem jest uczynienie rozwiązań edukacyjnych bardziej otwartymi i zróżnicowanymi.