Projekt wybuduje pierwsze urządzenie testowe dla głównego poziomu kopalni Pyhäsalmi, około 1400 metrów. Jest to mały test scyntylacji cieczy do pomiaru proporcji izotopu C14 w kilku próbkach płynnych środków scyntylacyjnych. Eksperyment wymaga bardzo niskiego zewnętrznego promieniowania tła, aby odnieść sukces. Płynny środek scyntylacyjny musi być również bardzo czysty. Aparatura badawcza składa się z małego cylindrycznego pojemnika scyntylacyjnego ciekłego. Po obu stronach znajdują się fotoprzewodniki i lampy wzmacniaczy światła o niskiej aktywności. Są one otoczone grubą warstwą miedzi i ołowiu, około 30-50 cm, a około 20 cm warstwą parafiny. Ponadto wymagane jest płukanie azotem, aby usunąć tło radonu. Mogą być również potrzebne inne środki.Preferencyjne próbki substancji i niektóre urządzenia testowe są pozyskiwane z Rosyjskiej Akademii Nauk, która jest również zaangażowana w przeprowadzenie eksperymentu. Ponadto w teście bierze udział Uniwersytet Jyväskylä. Celem jest znalezienie próbki ciekłej scyntylacji, w której stosunek izotopu C14 do C12 jest jak najmniejszy i znacznie niższy niż obecny stosunek rekordu. Obecny rekord wynosi około 2x10^(-18).Projekt jest związany z rozwojem urządzeń do wykrywania neutryn słonecznych pp. Chociaż ich strumień jest zdecydowanie największym ze wszystkich neutrin słonecznych, ich energia jest bardzo niska, a aktywność izotopu C14 w ciekłej scyntylacji uniemożliwia obecnie wykrywanie pp-neutryn. Projekt nie będzie w stanie wykryć neutrin, ale opracowany ciekły materiał scyntylacyjny może być wykorzystany do budowy większych detektorów (zarówno dla Pyhäsalmi, jak i gdzie indziej). Wyniki projektu są ważne dla środowiska naukowego. Wykrycie fotowoltaicznych pp-neutryn byłoby ważne, ponieważ łańcuch pp wytwarza około 98 % energii słonecznej i jest bezpośrednim narzędziem do eksploracji wnętrz Słońca.Projekt rozwija również mały (około 500 litrów) nowy typ detektora scyntylacji ciekłej do badania okresów półtrwania izotopów podwójnego napędu beta w oparciu o pomiary C14. Wymaga to pracy nad rozwojem detektora, na przykład nad promieniowaniem tła i wykrywaniem światła scyntylacyjnego. Ponadto rozpuszczenie różnych izotopów w ciekłej scyntylacji musi być badane w taki sposób, aby właściwości optyczne nie uległy zmianie. Testy przeprowadzone przy finansowaniu projektu są pierwszymi testami o niskim napromieniowaniu tła w kopalni Pyhäsalmi i dlatego muszą być przeprowadzane jak najgłębsze. Oprócz celów naukowych eksperymentu, odgrywają one ważną rolę w dostarczeniu innego sprzętu testowego do kopalni Pyhäsalmi. Testy te posłużą również jako testy referencyjne i umożliwią na przykład tzw. wyszukiwanie Open Call, które będzie również przeprowadzane w trakcie projektu. Zastanawia się nad zainteresowaniem międzynarodowej współpracy w dziedzinie fizyki astrocząstek w celu przeniesienia ich obecnego eksperymentu lub zbudowania nowego eksperymentu w kopalni Pyhäsalmi. Projekt bierze również udział w rozwoju technicznym i badaniach urządzeń Lar-Demo, które mają powstać w Cern, oraz urządzeń Lar-Pilot zaprojektowanych dla Pyhäsalmi. Celem jest udział w rozwoju i badaniach w Cern, a tym samym wzmocnienie lokalnego know-how w dziedzinie technologii Lar. Ponadto w kopalni Pyhäsalmi zostaną przeprowadzone badania detektorów Lar i ich urządzeń peryferyjnych oraz budowa prototypowych urządzeń.
