Choroba Alzheimera, najczęstsza przyczyna demencji, stale rośnie w wyniku starzenia się populacji. W 2015 r. całkowitą liczbę przypadków AD na całym świecie oszacowano na 46,8 mln, przy czym bardzo niekorzystna prognoza wyniosła 74,7 mln w 2030 r. i 131,5 mln w 2050 r. WE Francji IZ dotyczy około 900 000 osób, z których 33 000 to osoby poniżej 60 roku życia. Według Inserm liczba ta może sięgnąć ponad 1,75 mln w 2030 r., częściowo ze względu na wydłużenie średniej długości życia. WE Francji zdiagnozowano jedynie połowę pacjentów, a zaledwie jedną trzecią leczono w przypadku schorzeń długoterminowych. Poza cierpieniem pacjentów choroba AD ma również bezpośrednie konsekwencje dla opiekunów, a 63 % osób dotkniętych chorobą AD przebywa w ich domach. Normandia jest drugim regionem Francji z najbardziej niekorzystnymi wskaźnikami gęstości medycznej. W rezultacie dostęp do opieki zdrowotnej jest szczególnie kontrastujący na terytorium, od wczesnej diagnozy do opieki i wsparcia chorych i ich rodzin.O ile AD pozostaje nieuleczalna i tylko leczenie objawowe okazuje się skuteczne na początku choroby, istnieją powody do nadziei. Po pierwsze, AD podąża za cichym postępem, z uszkodzeniem mózgu objawiającym się wiele lat przed jego diagnozą. Obecne wyzwanie polega na identyfikacji markerów, które umożliwiłyby wczesną diagnozę, zanim proces zwyrodnieniowy osiągnie nieodwracalny etap. Leczenie może wtedy stać się bardziej skuteczne i spowolnić progresję objawów. Drugi powód nadziei jest związany z niedawnym światłem mechanizmów fizjopatologicznych (np. choroby małych naczyń mózgowych), które promują ekspresję AD, innych niż te, na których dotychczas skupiono się na nich, a mianowicie patologii amyloidów i degeneracji neurofibrylerii. Obecnie wyraźnie wiadomo, że zdarzenia naczyniowo-mózgowe prowadzą do utraty integralności materii białej i, szerzej, do zespołu rozłączenia mózgu, obserwowanego na początku AD. Rozłączenie to na wczesnym etapie wpłynęłoby na centralną sieć wykonawczą, frontoparial [1]. Sieć ta stanowi podstawę tzw. kontroli „wykonawczej”, tj. procesów poznawczych umożliwiających rozwój i kontrolę zachowań celowo zorientowanych [2]. Poprzednie badania wykazały, że brak kontroli wykonawczej wystąpiłby na wczesnym podklinicznym (bezobjawowym) etapie IZ, przed zaburzeniami psychicznymi [3, 4].Projekt PRESAGE jest częścią tego toru badawczego, którego dwojaki cel: I) zidentyfikować braki łączności mózgowej, zwłaszcza te w centralnej sieci wykonawczej, które dotykają ludzi na wczesnym etapie subklinicznym AD, oraz (ii) określić, czy deficyty te przewidują wystąpienie łagodnego zaburzenia neurokognitywnego (Mild Cognitive Impairment MCI), prelude do AD. Projekt ma silny wymiar e-zdrowia, w tym wykorzystanie danych multimodalnych (mózgowych, neuropsychologicznych, doświadczalnych i in situ) pochodzących z nadzorowanych algorytmów uczenia się w celu opracowania predykcyjnych markerów MCI. Ich odkrycie jest niezbędne do opracowania systemu wspierania wczesnej diagnozy, co stanowi istotny krok naprzód w umożliwianiu odpowiedniego zarządzania (np. strategii neuroprotekcyjnych, kontroli zmieniających się czynników ryzyka związanych ze stylem życia lub środowiskiem) w celu opóźnienia wystąpienia objawów lub zapobiegania ich wystąpieniu, co pozwoli zachować autonomię, jakość życia i dobrostan osób starszych.
