Na poziomie gminy Brasov i obszaru metropolitalnego (nałożonym przez biegun wzrostu Brasov w cyklu programowania 2007-2013) opracowano dwa kluczowe dokumenty strategiczne dla zrównoważonego rozwoju tego obszaru. W związku z tym w opracowanym w latach 2014-2016 planie zrównoważonej mobilności miejskiej i zintegrowanej strategii rozwoju obszarów miejskich w Braszowie przeanalizowano istniejącą sytuację i zidentyfikowano szereg niedociągnięć w zakresie mobilności i dostępności Braszowa i obszaru metropolitalnego. W związku z tym wzrost jakości życia w ostatnim dziesięcioleciu doprowadził do wzrostu liczby samochodów, a pośrednio do zwiększenia liczby przejazdów samochodem osobistym ze szkodą dla transportu publicznego lub pieszego lub rowerowego. W warunkach stałego wzrostu liczby samochodów indywidualnych (zarówno mieszkańców, jak i osób dojeżdżających do pracy lub turystów) obecny schemat ruchu osiągnął swoje granice i nie ma już możliwości adaptacji/rozszerzenia. Potwierdzają to następujące punkty: — zaostrzony proces podurbanizacji urzeczywistnił się w pojawieniu się nowych obszarów mieszkalnych w pobliżu Brasowa, a także tendencja do przenoszenia przedsiębiorstw, pośrednio siły roboczej, z centrum miejskiego na peryferie, determinują przepływy dwukierunkowe między gminą Brasov a obszarem metropolitalnym przekraczające 25 000 osób dziennie – szybki wzrost wartości ruchu i czasu podróży – przekraczających pojemność miejsc parkingowych, zwłaszcza w centralnym obszarze gminy i koncentracji punktów zainteresowania – tworzenie się korków drogowych, zwłaszcza w godzinach szczytu – istniejące czarne punkty o wysokim ryzyku wypadków drogowych – zwiększenie emisji dwutlenku węgla w gminie, a także wzrost zapotrzebowania na energię elektryczną, a także wzrost emisji zanieczyszczeń w miejscach publicznych, a także wzrost emisji zanieczyszczeń w miejscach publicznych, a także zwiększenie emisji zanieczyszczeń w miejscach publicznych. W planie zrównoważonej mobilności miejskiej na biegunach wzrostu Brasov przeanalizowano przyszły rozwój mobilności w miastach z perspektywy dwóch scenariuszy, w następujący sposób: — scenariusz „zrobić minimum” obejmuje jedynie realizację/zakończenie projektów, na które zaangażowano się w opracowanie SUMP, co doprowadzi do obniżenia jakości życia poprzez brak środków przeciwdziałających skutkom zwiększenia liczby pojazdów prywatnych, degradacji jakości systemu transportu publicznego itp. – scenariusz „robić coś” proponuje realizację projektów o przemyślanym synergistycznie, w zintegrowanym podejściu do mobilności na poziomie Brasowa, które ma na celu zniechęcenie do korzystania z samochodów osobowych.
