L-ibliet huma postijiet fejn tgħix il-biċċa l-kbira tal-popolazzjoni, fejn isseħħ l-innovazzjoni u fejn tinħoloq il-biċċa l-kbira tal-valur ekonomiku. Il-futur huwa mimli tama u ekonomisti tifħir effetti agglomerazzjoni tal-belt: il-prossimità, id-diversità u d-densità huma meqjusa bħala fatturi ewlenin għas-suċċess ekonomiku.Madankollu, dawn huma l-istess karatteristiċi li jagħmlu l-ibliet vulnerabbli għall-effetti tax-xokkijiet u l-istress kroniku. Fi bliet fejn l-istress qed jiżdied jew iseħħu xokkijiet f’daqqa, ir-riżultat jista’ jkun kollass soċjali, ħsara fiżika, jew privazzjoni ekonomika. F’din ir-realtà, il-bliet mhumiex is-soluzzjoni, iżda l-epiċentru tal-problema. Sabiex l-ibliet jilħqu l-aspettattivi, il-bliet għandhom ikunu jistgħu jkomplu jiffunzjonaw irrispettivament minn x’inhu stressanti jew xokkanti nies li jgħixu u jaħdmu fil-bliet. Fi kliem ieħor: il-bliet għandhom ikunu reżiljenti. L-isfida politika li qed jiffaċċjaw il-bliet tagħna hija għalhekk li tiżdied ir-reżiljenza tal-belt tagħna sabiex l-abitanti tagħha jkunu jistgħu jgħixu u jiżviluppaw u l-belt tkun tista’ tisfrutta b’mod effettiv il-potenzjal tagħha għall-progress, u b’hekk tikkontribwixxi għat-trasformazzjoni tal-Ewropa f’soċjetà intelliġenti, sostenibbli u inklużiva.
