ενεργειακός εκσυγχρονισμός και μη αξιοποίηση των δυνατοτήτων μείωσης της κατανάλωσης ενέργειας σε αυτά τα κτίρια. Ο εκτεταμένος ενεργειακός εκσυγχρονισμός με τη χρήση εγκαταστάσεων ανανεώσιμης ενέργειας και την ανταλλαγή πηγών θερμότητας θα οδηγήσει σε μεγαλύτερη μείωση της κατανάλωσης θερμότητας και ηλεκτρικής ενέργειας. Τα έργα που αφορούν τον ενεργειακό εκσυγχρονισμό των κτιρίων πρέπει να συμμορφώνονται με τον Κανονισμό του Υπουργού Υποδομών της 12ης Απριλίου 2002 σχετικά με τους τεχνικούς όρους που πρέπει να πληρούν τα κτίρια και τη θέση τους, η τροποποίηση του οποίου, προβλέποντας αύξηση των απαιτήσεων ενεργειακής απόδοσης, τέθηκε σε ισχύ την 1η Ιανουαρίου 2014 και τον κανονισμό του Υπουργού Υποδομών και Ανάπτυξης της 3ης Ιουνίου 2014 σχετικά με τη μεθοδολογία υπολογισμού της ενεργειακής απόδοσης κτιρίου και κατοικίας ή τμήματος κτιρίου που αποτελεί ανεξάρτητη τεχνική μονάδα και μονάδα χρησιμότητας και τη μέθοδο κατάρτισης και υποδειγμάτων πιστοποιητικών ενεργειακής απόδοσής τους. Ο προσδιορισμός της βέλτιστης δέσμης μέτρων ενεργειακής απόδοσης σε ένα συγκεκριμένο κτίριο θα διενεργείται εκ των προτέρων βάσει ενεργειακού ελέγχου (που αποτελεί βασικό στοιχείο του έργου και το επιλέξιμο κόστος του έργου). Στο πλαίσιο της επαλήθευσης των στόχων και των επιπτώσεων της επένδυσης, θα πρέπει επίσης να διενεργείται ενεργειακός έλεγχος (εκ των υστέρων 53) μετά την ολοκλήρωσή του. Οι εκπαιδευτικές δραστηριότητες θα είναι επίσης δυνατές, καθώς και η προώθηση της σωματικής άσκησης στο ύπαιθρο, η βελτίωση των γνώσεων των εκπαιδευτικών, των σπουδαστών και του τοπικού περιβάλλοντος για τη βελτίωση της ποιότητας του αέρα, η αντιμετώπιση των τάσεων της κλιματικής αλλαγής και η χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.