Οι αλλαγές του RNA παρατηρούνται σε συγκεκριμένα κατάλοιπα RNA κυττάρων και διαδραματίζουν βασικό ρόλο στην ωρίμανση και τη λειτουργικότητά τους. Από τις χημικές αλλαγές που περιγράφονται, η μεθυλίωση νουκλεοτιδίων είναι η πιο άφθονη. Στο κύτταρο, οι κυτταροπλασματικοί αισθητήρες αναγνωρίζουν μη τροποποιημένα εξωγενή RNAs και ενεργοποιούν την παραγωγή ιντερφερόνης τύπου Ι για να δημιουργήσουν μια αντιιική κατάσταση. Ορισμένες μετεγγραφικές αλλαγές στο ιικό RNA, όπως η τροποποίηση m6A που βρίσκονται σε ιούς όπως η ηπατίτιδα C και ο Ζίκα, επηρεάζουν την αναπαραγωγή και την ενεργοποίηση της αντιιικής απόκρισης. Κατά τη διάρκεια λοιμώξεων από ιούς ανθρώπινης ανοσοανεπάρκειας, έρπητα που σχετίζονται με το σάρκωμα Kaposi και γρίπη, αυτά τα ιικά RNA περιέχουν αλλαγές m6A, οι οποίες επηρεάζουν την αναπαραγωγή του ιού. Η επίδραση των μετα-μεταγραφικών αλλαγών στο ιικό γονιδιωματικό RNA (gRNA) κατά τη διάρκεια της λοίμωξης και της έμφυτης ανοσολογικής απόκρισης παραμένει άγνωστη μέχρι σήμερα. Οι στόχοι είναι οι εξής: I) χαρτογράφηση των αλλαγών RNA των διαφόρων ιών RNA (φλαβοϊός, α-ιός, rhabdovirus και picornavirus) κατά τη διάρκεια του ιικού κύκλου· II) προσδιορίζει τις μεταβολές του gRNA στη βιογένεση και την ωρίμανση του ιικού γονιδιώματος στα οργανίδια του ανθρώπινου κυττάρου· III) να μελετηθούν οι αλλαγές που εντοπίστηκαν όσον αφορά την αναγνώριση των γονιδιωμάτων του ιού από αισθητήρες RLR και την ενεργοποίηση της οδού ιντερφερόνης τύπου Ι στο κύτταρο-στόχο.