Η ετοιμότητα της Βουλγαρίας για δράση σε περίπτωση καταστροφών και ατυχημάτων στη θάλασσα ως παράκτιο κράτος και κράτος λιμένα είναι επιπλέον της υποχρέωσης βάσει διεθνών συμβάσεων, η οποία κυρώθηκε και τέθηκε σε ισχύ για το κράτος και την ανάγκη προστασίας της ζωής και της υγείας των ανθρώπων και του φυσικού περιβάλλοντος στον θαλάσσιο χώρο και την ακτογραμμή, πολλές από τις οποίες εμπίπτουν στο δίκτυο Natura 2000. Η εμφάνιση ναυτικών συμβάντων στην Υπεύθυνη Περιοχή Έρευνας και Διάσωσης της Βουλγαρίας (BMORTS) εγείρει ορισμένα ερωτήματα σχετικά με την αποτελεσματικότητα των ενεργειών του κράτους ως παράκτιου κράτους ή κράτους λιμένα, και ως συμβαλλόμενου μέρους των σχετικών διεθνών πράξεων (π.χ. στην περίπτωση του συμβάντος της Vera Su το 2021). Παρά την απαίτηση του άρθρου 65 παράγραφος 3 του ZMPVRDB, το εθνικό σχέδιο έρευνας και διάσωσης δεν έχει ακόμη αναπτυχθεί και προταθεί στο Υπουργικό Συμβούλιο στο BMORTS.Υπάρχει το λεγόμενο σχέδιο επιχειρήσεων έρευνας και διάσωσης του 2004, αλλά δεν αποτελεί μέρος του NZPB. Οι εμπορικές και νομικές επιπλοκές και οι δυσκολίες στην επιστροφή των δαπανών του κράτους για τη μείωση των επιβλαβών συνεπειών, καθώς και για την εξασφάλιση της ιδιοκτησίας, απαιτούν αναθεώρηση των κανονισμών. Προκειμένου να βελτιωθεί η ανωτέρω κατάσταση, καθώς και για την ανεξάρτητη αξιολόγηση του βαθμού συμμόρφωσης της Δημοκρατίας της Βουλγαρίας με τις απαιτήσεις των διεθνών πράξεων για την ασφάλεια της ναυσιπλοΐας και την προστασία του περιβάλλοντος από τη ρύπανση από τα πλοία, είναι αναγκαίο να διενεργηθεί έλεγχος για την αξιολόγηση της εφαρμογής των απαιτήσεων του Διεθνούς Κώδικα για την εφαρμογή των πράξεων του ΔΝΟ, καθώς και της επικαιροποίησης και εφαρμογής της Εθνικής Στρατηγικής για την εκπλήρωση των δεσμεύσεων της Δημοκρατίας της Βουλγαρίας ως χώρας, παράκτιου κράτους και κράτους λιμένα. Ως εκ τούτου, πραγματοποιείται ανάλυση του υφιστάμενου κανονιστικού πλαισίου, της οργάνωσης και των μέσων έρευνας και διάσωσης στη θάλασσα, της καταπολέμησης των διαρροών και της διάσωσης περιουσιακών στοιχείων και του εντοπισμού κενών και αναγκών. (βλ. συμπληρωματική αιτιολόγηση)