Η κοιλάδα Torne είναι ένα μοναδικό πολιτιστικό περιβάλλον όπου η φύση και τα ιχθυαποθέματα και τα χωριά που βρίσκονται εκατέρωθεν των αλιευτικών περιοχών έχουν διαμορφώσει εδώ και αιώνες ένα ενιαίο και συνεταιριστικό σύνολο. Το κοινό meänkieli ενώνει επίσης χωριά. Έχει διαμορφώσει τρόπο ζωής, βιοπορισμό, χόμπι, ιστορίες και πολιτισμό γύρω από την αλιεία. Η παραδοσιακή αλιεία είναι ταυτόχρονα ένα καθημερινό πράγμα και κάτι πολύ μοναδικό. Η αλιεία με φράκτες στις ραγάδες και η αλιεία με δίχτυα στις ζώνες εκμετάλλευσης αποτελούν αρχαίες αλιευτικές μεθόδους σε κοινά σημεία αλίευσης στον χαμηλότερο ποταμό Torne, εκτός από την αλιεία με κολπίσκο και διάφορα είδη στατικών εκτροφείων σολομού. Οι κληρονομικές αλιευτικές μέθοδοι στα κοινά αλιευτικά πεδία απειλούνται επί του παρόντος από πιθανές βιολογικές αλλαγές τόσο στη φύση όσο και στα ιχθυαποθέματα, αλλά και από αλλαγές στον πολιτισμό και τον τρόπο ζωής. Οι παραδοσιακές μέθοδοι παγίδευσης, τα μέσα αλίευσης, τα αλιευτικά εργαλεία, οι δεξιότητες αλιευμάτων, η οργάνωση της αλιείας, οι ομάδες αλιείας και τα περιβάλλοντα συνδέονται στη συνέχεια με κληρονομικές γνώσεις και δεξιότητες. Η γήρανση των αλιέων, ο μειωμένος αριθμός κατοίκων και οι μεταβαλλόμενες βιομηχανίες απειλούν τόσο τα δίχτυα όσο και τα δίχτυα. Η ψηφιακή διατήρηση της κληρονομημένης γνώσης με ενδιαφέρον τρόπο προωθεί τη μεταφορά της γνώσης στις νεότερες γενιές. Υπάρχει εδώ και καιρό τουρισμός τόσο στη σουηδική όσο και στη φινλανδική πλευρά της κοιλάδας Torne. Χάρη στο παραδοσιακό ψάρεμα και το όμορφο περιβάλλον, η Κουκκόλα υπήρξε επίσης σημαντικός προορισμός. Πρέπει να υπάρχουν λευκά ψάρια στα ρυάκια για να ψαρεύουν και φυσικά και αλιείς. Η χρήση της παραδοσιακής αλιευτικής κουλτούρας ως κλήρωσης για τον τουρισμό πραγματοποιήθηκε σε μικρότερο βαθμό σε άλλες περιοχές ταχείας αλίευσης και αλίευσης. Οι σημερινοί ταξιδιώτες αναζητούν εμπειρίες και πιο ολοκληρωμένες έννοιες προσφοράς. Είναι σημαντικό η προσφορά της βιομηχανίας φιλοξενίας να βασίζεται στον πολιτισμό της περιοχής. Η αλιευτική παράδοση θεωρείται πόλος έλξης για την κοιλάδα Torne και τις παραδοσιακές υπηρεσίες ως μέρος μιας συνολικής προσφοράς. Το έργο είναι ένα κοινό αναπτυξιακό σχέδιο για φορείς που ανησυχούν για την εξαφάνιση της κληρονομικής αλιευτικής κουλτούρας και του θερινού τοπίου στην κάτω κοιλάδα Torne. Το έργο δημιουργεί τις προϋποθέσεις για τη βιώσιμη διαχείριση του αποθέματος λευκού ψαριού, το οποίο ταυτόχρονα συμβάλλει στη ζωντανή αλιευτική καλλιέργεια. Το έργο έχει ευρεία βάση και έχει προκύψει από τις τοπικές ανάγκες. Η προετοιμασία του έργου πραγματοποιήθηκε μέσω εθελοντικής εργασίας με επικεφαλής τον Σύνδεσμο Προσίκων από κοινού με αλιείς, κατοίκους, δήμους, επιχειρηματίες και εμπειρογνώμονες. Πάνω από 200 άτομα έχουν συμμετάσχει στο προπαρασκευαστικό έργο μέσω διαφόρων εργαστηρίων και εκδηλώσεων. Τόσο αυτό το έργο, το Tornedalen Summer Sik — Πολιτισμός και Πολιτιστική Κληρονομιά, όσο και το καλοκαιρινό sik του Tornedalen, η φύση και το περιβάλλον, είναι σημαντικά και αλληλεξαρτώμενα. Η ανάπτυξη του τουρισμού, η διατήρηση των παραδόσεων και η βιώσιμη διαχείριση των ιχθυαποθεμάτων συμβαδίζουν. Παράλληλα, οι σύγχρονες τεχνολογίες προσφέρουν νέες ευκαιρίες τόσο για την έρευνα στον τομέα της αλιείας όσο και για τη διατήρηση και εκμετάλλευση των παραδόσεων και την προβολή της πλούσιας πολιτιστικής κληρονομιάς της κοιλάδας Torne. Κύριος στόχος του έργου είναι η ενίσχυση της γνώσης της μοναδικής αλιευτικής κουλτούρας του Tornedalen και η βελτίωση της ελκυστικότητάς της μεταξύ των αλιέων, των κατοίκων, των επισκεπτών και ιδιαίτερα των νέων στην περιοχή. Αναμενόμενα αποτελέσματα Το έργο θα έχει ως αποτέλεσμα — οι διάφορες ομάδες-στόχοι να έχουν καλύτερη επίγνωση της σημασίας του λευκού ψαριού για την περιοχή και την πολιτιστική της παράδοση, τη δική τους ταυτότητα και τη σύνδεσή του με τον κληρονομικό πολιτισμό και τη φύση — Ένα ελκυστικό πακέτο γνώσεων για τον αλιευτικό πολιτισμό και τη φύση έχει αναπτυχθεί με συμμετοχικές μεθόδους και είναι διαθέσιμο. — Εκπονήθηκε σχέδιο για ένα σκι στα σύνορα Naturum με βάση το μουσείο αλιείας στο Kukkolaforsen — Οι ομάδες-στόχοι συνδέθηκαν στενότερα με τον αλιευτικό πολιτισμό και τη φύση και εμπνεύστηκαν από διασυνοριακές δραστηριότητες