Μετά την οικονομική κρίση του 2008-2014, όλες οι διασυνοριακές περιοχές είναι προσανατολισμένες στη στήριξη ενός αναπτυξιακού μοντέλου που εκτιμά τις ευκαιρίες γαλάζιας και πράσινης οικονομίας. Το έργο προωθεί αυτές τις πολιτικές μέσω μιας συμμετοχικής προσέγγισης των σχετικών φορέων, οι οποίοι θα καινοτομήσουν ενεργητικές πολιτικές εργασίας σε περιοχές κρίσης για τη δημιουργία βιώσιμης απασχόλησης στον τομέα της ναυτιλίας και της θαλάσσιας οικονομίας. Οι τάσεις του κλάδου δείχνουν σημαντικές ευκαιρίες απασχόλησης και επιχειρηματικότητας τις οποίες προτίθεται να επιδιώξει το έργο. Το έργο αποσκοπεί στην αντιμετώπιση της αναντιστοιχίας και στην προώθηση της κινητικότητας (πλατφόρμα προσφοράς), στην προώθηση ενός κοινού σχεδίου απασχόλησης που πειραματίζεται με την πρόβλεψη και την πρόληψη των εταιρικών κρίσεων (εκτοπισμός) και στην καινοτομία των υπηρεσιών πριν από την εκκόλαψη για τη δημιουργία νέων επιχειρήσεων και την προώθηση μεταβιβάσεων και καινοτομιών προϊόντων, διαδικασιών και επιχειρηματικών μοντέλων (υποτροφίες, διαχείριση ή εξαγορά εργαζομένων). Οι χρήστες-στόχοι είναι σχετικοί φορείς, εργαζόμενοι που απελάθηκαν ή κινδυνεύουν να απελαθούν, εγκατεστημένες και νέες επιχειρήσεις και φορείς δημόσιων και ιδιωτικών υπηρεσιών εργασίας και κατάρτισης (περίπου 700 άμεσοι δικαιούχοι). Εάν ληφθεί υπόψη η τομεακή προσέγγιση, η διασυνοριακή περιοχή χαρακτηρίζεται ως η βέλτιστη διάσταση· η ανάπτυξη του τομέα και της απασχόλησης προκαλεί διάχυση και ολοκλήρωση, ακόμη και από διατομεακή άποψη, κυρίως στην παράκτια περιοχή. Ως εκ τούτου, τα συμφέροντα συγκλίνουν φυσικά σε μια εταιρική σχέση στην οποία συμμετέχουν περιφέρειες, επιχειρήσεις, κέντρα καινοτομίας, τοπικά ιδρύματα και οι κύριοι παράγοντες των συστημάτων απασχόλησης.