Η κατάσταση των ζημιών στα δάση της παραμεθόριας περιοχής, η οποία συνεχίζεται εδώ και χρόνια, δημιουργεί σημαντικά προβλήματα και προκλήσεις για τους ιδιοκτήτες δασών, τις αρχές και τα ενδιαφερόμενα μέρη. Κατά τη διάρκεια της διαχείρισης κρίσεων, κατέστη σαφές, αφενός, πόσο ισχυρά τα τοπικά μέτρα για την αντιμετώπιση της καταστροφής επηρεάζουν το ένα το άλλο πέραν των συνόρων και, αφετέρου, πώς θα μπορούσαν να αμβλυνθούν τα προβλήματα στο μέλλον μέσω καλύτερης ανταλλαγής πληροφοριών. Στην Τσεχική Δημοκρατία και την Αυστρία υπάρχουν πληροφορίες από τα τρέχοντα συστήματα παρακολούθησης σχετικά με την ξηρασία ως παράγοντα προδιάθεσης και την εξάπλωση της προσβολής από τον φλοιό ως παράγοντα καταστροφής, καθώς και πολλά σχετικά αποτελέσματα από πρόσφατα ερευνητικά έργα που επικεντρώνονται σε στρατηγικές προσαρμογής στη δασοκομία υπό την επίδραση της κλιματικής αλλαγής. Ωστόσο, τα ακραία κλιματικά φαινόμενα, οι κίνδυνοι, οι πιθανές λύσεις κ.λπ. θα μπορούσαν να είναι παρόμοια και στις δύο χώρες. Δεν υπάρχει διασυνοριακή ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ της ΤΣ και της Αυστρίας, η οποία θεωρείται πολύ σημαντική από τα διάφορα δασικά ιδρύματα και τους ιδιοκτήτες δασών λόγω της κατάστασης κρίσης. Ως εκ τούτου, πρωταρχικός στόχος του έργου είναι η από κοινού ανάπτυξη σημαντικών μηχανισμών στήριξης για την αποτελεσματική διαχείριση των ζημιογόνων γεγονότων μεγάλης κλίμακας (διαχείριση κρίσεων) και για τη μελλοντική μείωση των κινδύνων παραγωγής και εισοδήματος (διαχείριση κινδύνων) στη διαχείριση των δασών. Για πρώτη φορά, θα δημιουργηθεί μια κοινή πλατφόρμα γνώσεων και πληροφόρησης μέσω της συνεργασίας μεταξύ διαφόρων δασικών ιδρυμάτων στην παραμεθόρια περιοχή. Το έργο βασίζεται στη διασυνοριακή συνεργασία για την εκτίμηση κινδύνων, την ανάπτυξη κατάλληλων στρατηγικών προσαρμογής και τη βελτίωση των συστημάτων παρακολούθησης επιλεγμένων παραμέτρων που συμβάλλουν στην εκπλήρωση ποικίλων υπηρεσιών οικοσυστήματος μέσω βιώσιμης, πολυλειτουργικής δασοκομίας. Η ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ της επιστήμης, των ιδιοκτητών δασών, των διαχειριστών, των φορέων λήψης πολιτικών αποφάσεων και του κοινού και η χρήση/επέκταση παραδειγμάτων βέλτιστων πρακτικών αναμένεται να συμβάλουν στην επίλυση των σημερινών και μελλοντικών προβλημάτων στη διαχείριση των δασών. Ως εκ τούτου, οι κύριοι στόχοι του έργου είναι να καλύψει αυτά τα κενά και να συνδέσει τις τρέχουσες επιστημονικές γνώσεις με την εμπειρία προσανατολισμένη στην υλοποίηση για την ανάπτυξη εργαλείων και συστάσεων για έναν στοχευμένο έλεγχο της μελλοντικής ανάπτυξης των δασών με μειωμένους κινδύνους στην επιλεγμένη περιοχή. Αυτές θα πρέπει να κοινοποιούνται στους ιδιοκτήτες δασών, στους επαγγελματίες, στους υπεύθυνους λήψης πολιτικών αποφάσεων, στις ομάδες συμφερόντων, στο κοινό και στους φοιτητές. Αντιστρόφως, η αμοιβαία επαφή και η μεταφορά πληροφοριών μπορεί να αρχίσει να αλλάζει την επιστημονική εστίαση στα πιο σημαντικά ή αναδυόμενα προβλήματα στη δασική πρακτική.