Η συνοριακή περιοχή HU-AT, με τον κοινό οικονομικό, εργασιακό και πολιτιστικό χώρο της, έχει μια κοινώς αναπτυσσόμενη πολιτιστική κληρονομιά που βρίσκει μία από τις σαφέστερες εκφάνσεις της σε παραδοσιακές, ιστορικά αγκυροβολημένες τεχνικές χειροτεχνίας. Όπως και σε πολλές άλλες παραμεθόριες περιοχές, πολλές από αυτές τις τεχνικές δεν έχουν κάνει το άλμα στη νεωτερικότητα λόγω της έλλειψης ανοικτής και ομοιόμορφα καταρτισμένης κατάρτισης. Συχνά έχουν παραμεληθεί στα μέτρα διατήρησης λόγω της «όχι μόνο» εθνικής σημασίας τους ή λόγω της γενικής αρνητικής αντίληψης του κοινού και βρίσκονται τώρα σε σοβαρό κίνδυνο να ξεχαστούν. Αυτό απειλεί την παρακμή της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς, των πολιτιστικών υποδομών (όπως κάστρα και μοναστήρια) και άλλων πολιτιστικών αγαθών για τα οποία αυτές οι τεχνικές χειροτεχνίας είναι απαραίτητες. Το πρόβλημα επηρεάζει ολόκληρη την περιοχή — ως εκ τούτου, πρέπει να βρεθούν κοινές λύσεις μέσω διασυνοριακών, καινοτόμων μέτρων, από τα οποία επωφελείται ολόκληρη η περιοχή του προγράμματος. Στόχος του έργου είναι η μόνιμη αναζωογόνηση παλαιών τεχνικών χειροτεχνίας μέσω διασυνοριακών, καινοτόμων θεσμικών δικτύων, εκτενών επιστημονικών διαδικασιών και αποτελεσματικών μέτρων επικοινωνίας, καθώς και καινοτόμων προγραμμάτων κατάρτισης. Για το σκοπό αυτό, μετά από ανάλυση της τρέχουσας κατάστασης και προετοιμασία όλων των διαθέσιμων δεδομένων, θα αναπτυχθούν και θα εφαρμοστούν στην πράξη προγράμματα σπουδών, δοκιμές και μέτρα εφαρμογής. Μέσω της σύγχρονης ανάλυσης, των μεθόδων περαιτέρω εκπαίδευσης και προσόντων και της συνεργασίας των σχετικών ιδρυμάτων, δημιουργείται μια αναζωογονητική δομή εργασίας-οικονομικής δομής, στόχος της οποίας είναι η βιώσιμη διατήρηση, μεταφορά και πρακτική και οικονομική εφαρμογή αυτών των σπάνιων τεχνικών χειροτεχνίας. Η βιοτεχνική ακαδημία που προγραμματίζεται μαζί με το έργο EUREVITA SIAT 285 εξασφαλίζει βιωσιμότητα, ακόμη και πέρα από την περιοχή του προγράμματος και τη διάρκεια του έργου.