(Α) Στόχοι: Το στρατηγικό εργαστήριο που δημιουργήθηκε από τις ομάδες εργασίας «άριστη» των SZTE, DE και SzBK (σε στενή συνεργασία με τους άριστους ερευνητές της SE) έχει ως στόχο να διερευνήσει τον τρόπο με τον οποίο η διακυτταρική επικοινωνία των κυττάρων που δημιουργούν τις διεπαφές συμμετέχει στις συχνότερες ανοσολογικές και φλεγμονώδεις ασθένειες του ανθρώπινου δέρματος και του εντερικού σωλήνα. Εισαγωγή Το κύριο καθήκον των διεπαφών του ανθρώπινου σώματος (φραγμοί) είναι να καθιερώσουν την πρώτη γραμμή άμυνας ενάντια σε περιβαλλοντικά ερεθίσματα. Ο κύριος στόχος αυτού του έργου είναι οι 2 πιο εκτεταμένες δοκιμές φραγμού, δέρματος και εντερικού σωλήνα. Η αιτιολόγηση και η αναγκαιότητα του θέματος αποδεικνύεται από το γεγονός ότι τα ελαττώματα φραγμού αυτών των οργάνων συνδέονται με την υψηλότερη συχνότητα ανθρώπινων ασθενειών όπως η ακμή vulgaris, η ψωρίαση, η ατοπική δερματίτιδα, η κοιλιοκάκη, η νόσος του Crohn και η ελκώδης κολίτιδα, σε συνδυασμό με φλεγμονώδη νόσο του εντέρου (IBD). Αν και σημαντικές, αλλά ακόμη μερικές, έχουν καταβληθεί προσπάθειες για την αποκάλυψη παθομηχανισμών, είναι σαφές ότι η θεραπεία αυτών των παθολογιών απέχει πολύ από το να επιλυθεί — έτσι οι ασθένειες επηρεάζουν την ποιότητα ζωής εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων παγκοσμίως. Τα τελευταία χρόνια σημειώθηκε σημαντική αλλαγή παραδείγματος όσον αφορά τη λειτουργία των εμποδίων· το επιχείρημα ότι οι φραγμοί επιτελούν μόνο παθητικές λειτουργίες «φυσικοχημικής απομόνωσης» απορρίφθηκε. Υπάρχουν τώρα όλο και περισσότερες ενδείξεις ότι ο φραγμός είναι ένα πολύπλοκο, δυναμικά μεταβλητό, «ενεργό» λειτουργικό σύστημα, τα κύρια συστατικά του οποίου είναι οι συντονισμένοι ανοσολογικοί και (μικρο)βιολογικοί μηχανισμοί (εκτός από τη φυσική προστασία) που αντιδρούν, αλλά προστατεύουν από, τις επιβλαβείς επιπτώσεις των περιβαλλοντικών κινδύνων (ενισχυτές). Ο ανοσολογικός φραγμός διατηρείται από το ίδιο το ανοσοποιητικό σύστημα του δέρματος και του εντέρου, το οποίο περιέχει κυτταρικά και χυμώδη συστατικά συγγενούς και επίκτητης ανοσίας. Ο μικροβιολογικός φραγμός, ο οποίος πρόσφατα έγινε το κέντρο της προσοχής, δημιουργείται ως μια αλληλεπίδραση μεταξύ της τεράστιας μικροβιότης που υπάρχει στις διεπαφές και των κυττάρων φραγμού που ενισχύουν ο ένας τις επιρροές του άλλου, συνεχώς «διδάσκοντας και σχηματίζοντας» ο ένας τον άλλο. Χάρη στην πρόσφατη (συμπεριλαμβανομένης της δικής) έρευνας, έχει επίσης αναδειχθεί ότι ένα πολυδιάστατο δίκτυο διακυτταρικής επικοινωνίας των κυττάρων φραγμού και των συστατικών μικροβίων αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της φυσιολογικής/ομοιοστατικής λειτουργίας των λειτουργιών φραγμού. Θεωρητικά, η επικοινωνία μπορεί να πραγματοποιηθεί με 3 τρόπους: χρήση άμεσης φυσικής επαφής των κυττάρων και της λειτουργίας του αγγελιαφόρου διαφόρων (ii) μεσολαβητών του χιούμορ και (iii) επιμέρους στοιχείων (εξωκυτταρικοί φυσαλίδες, π.χ. εξωσώματα). Το κοινό χαρακτηριστικό των παραπάνω ασθενειών είναι ένας μεταβλητός βαθμός, συχνά χρόνια φλεγμονή. ρύθμιση της σύνθετης ανοσολογικής απόκρισης σε παράγοντες πίεσης. ελάττωμα φραγμού· και τις σωρευτικές συνέπειες αυτών. Ωστόσο, δεν είναι σαφές ποιοι από αυτούς τους αδιαχώριστους μηχανισμούς είναι οι αιτίες και οι συνέπειες. Προηγουμένως, η ανατροπή της ανοσοομοιόστασης (π.χ. αυτοάνοση ενεργοποίηση) και η μη φυσιολογική εντατικοποίηση της φλεγμονής (όπως η «φυσιολογική κάθαρση») οδηγούν στην ανάπτυξη ασθενειών (οι λεγόμενες θεωρίες in-out). Ωστόσο, πρόσφατα πειραματικά δεδομένα υποδηλώνουν ότι το κύριο ελάττωμα του φραγμού (π.χ. μέσω μεταλλάξεων) μπορεί να λειτουργήσει ως «ενεργοποιητής». Σύμφωνα με την άποψη αυτή, το ελάττωμα διαταράσσει την ομοιόσταση του φραγμού που περιγράφεται ανωτέρω, το οποίο, αφενός, δεν μπορεί να αποτρέψει τις επιπτώσεις των στρεσογόνων παραγόντων και, αφετέρου, επιτρέπει την εισβολή ορισμένων συστατικών της συμβιωτικής μικροβιώσεως (η λεγόμενη εξωτερική θεωρία). Με βάση τα ανωτέρω, το Εργαστήριο προτίθεται να εφαρμόσει το πρόγραμμα R & amp D της μοριακής ιατρικής σύμφωνα με την ακόλουθη υπόθεση εργασίας: Κατά τη γνώμη μας, η παθολογική αλλοίωση των σύνθετων λειτουργιών φραγμού στις προαναφερθείσες ανοσολογικές και φλεγμονώδεις νόσους οφείλεται στην απώλεια της ομοιοστατικής λειτουργίας της διακυτταρικής επικοινωνίας, προκαλώντας έτσι μια αλυσίδα παθολογικών αντιδράσεων, οδηγώντας σε ελάττωμα του φραγμού και στην ανάπτυξη της νόσου. Στόχος του προγράμματος είναι η εφαρμογή ενός πολυεπιστημονικού, βασιζόμενου σε σύστημα, πειραματικού πίνακα πολλαπλών επιπέδων κατά μήκος των καθηκόντων (ΣΤ) και των σταδίων εργασίας (Υ) που καθορίζονται από το Εργαστήριο. ΣΤ1. Εξέταση in vitro συστημάτων κυττάρων Ο κύριος στόχος του F1 ως η ραχοκοκαλιά του έργου είναι η χαρτογράφηση των αντιδράσεων του κρουστικού κριού σε διάφορους παράγοντες καταπόνησης και διακυτταρικής επικοινωνίας «προγράμματα» των κυττάρων φραγμού σε επίπεδο μεμονωμένων κυττάρων υπό φυσιολογικές και παθολογικές συνθήκες. F1/M1. Ανάπτυξη κυτταροκαλλιεργειών και συνκαλλιεργειών Στο πρώτο ήμισυ του Μ1 (συμπληρω...