Οι παράκτιες κοινότητες της Μαρτινίκας, ιδίως εκείνες στις ακτές του Ατλαντικού, αντιμετωπίζουν ένα νέο φαινόμενο, το οποίο είναι η επαναλαμβανόμενη εισβολή των φυκών sargasse. Η αποτυχία αυτών των φυκών έχει πλέον γνωστές συνέπειες για την υγεία, την ιδιοκτησία και τη βιοκένωση. Από υγειονομική άποψη, το αέριο H2S που απελευθερώνεται από τη σήψη αυτών των φυκών είναι τοξικό σε υψηλή δόση. Παρατεταμένη έκθεση σε αυτό το αέριο με συνέπειες για τον άνθρωπο. Από υλικής απόψεως, η κινητή και ακίνητη περιουσία επηρεάζεται αρνητικά από το αέριο αυτό. Από περιβαλλοντική άποψη και ειδικότερα από άποψη βιοποικιλότητας, παρατηρείται ταχεία και σημαντική υποβάθμιση. Η θνησιμότητα των ζωικών ειδών παρατηρείται ιδίως σε ψάρια, μαλακόστρακα, χελώνες, αλλά η θαλάσσια χλωρίδα επηρεάζεται επίσης: κοράλλια, λειμώνες, μαγκρόβια... Η καταπολέμηση των λύσεων στη γη μετά τον εγκλωβισμό είναι αναποτελεσματική. Ο Δήμος του Robert επέλεξε έτσι τη συλλογή των φυκών Sargasses στη θάλασσα κάνοντας δύο επιλογές: την υλοποίηση φραγμάτων στη θάλασσα και την απόκτηση σκαφών που προορίζονται για συγκομιδή στη θάλασσα. Ο στόχος είναι να ζευγαρώσουμε αυτούς τους διαφορετικούς τρόπους για να ελαχιστοποιήσουμε τη γείωση στην ακτή. Εξετάζονται αρκετά φράγματα λόγω της έκτασης της ακτογραμμής και των επηρεαζόμενων περιοχών. Σε αυτές περιλαμβάνονται οι Pontaléry, Pointe-Savane, Pointe-Lynch, Sable-Blanc, Pointe-la-Rose και Pointe Jean-Claude.