Η παραγωγή προσθέτων (3D εκτύπωση) επιτρέπει την απόκτηση δομών ελέγχοντας το σχήμα τους μέσω τεχνολογιών τοπολογικής βελτιστοποίησης και σε κάποιο βαθμό ελέγχοντας τις ιδιότητες των κατασκευασμένων υλικών. Η βελτιστοποίηση του σχήματος και των υλικών για τη μεγιστοποίηση της δομικής απόδοσης αποτελεί σημαντική βιομηχανική πρόκληση στην αυτοκινητοβιομηχανία και την αεροναυπηγική. Στον τομέα της βελτιστοποίησης των ιδιοτήτων του υλικού για τη βελτίωση της μηχανικής αντοχής σε ρήξη, έχουν επιτευχθεί πολλά υποσχόμενα αποτελέσματα από την ETH και την UT για πολυμερή υλικά που κατασκευάζονται από την «μοντελοποίηση εναπόθεσης θρυαλλίδων». Με συνετή οδήγηση των τροχιών εναπόθεσης υλικού είναι δυνατόν να αυξηθεί η μηχανική απόδοση κατά 30 %. Ο κύριος στόχος αυτού του ερευνητικού έργου είναι διττός, καθώς, αφενός, θα επεκτείνει τις εργασίες αυτές για τη θεραπεία τρισδιάστατων δομών και, αφετέρου, θα επωφεληθεί από τα πλεονεκτήματα των νέων τεχνολογιών για την πυροσυσσωμάτωση ενός συμπλέγματος πολυμερούς/μεταλλικής σκόνης. Το έργο αυτό θα πρέπει να επιτρέψει την ανάπτυξη μιας σαφώς καθορισμένης διαδικασίας σχεδιασμού και κατασκευής και ενός λειτουργικού έξυπνου υλικού για τα μηχανικά μέρη υψηλής πίεσης που απαιτούν αυτή τη δομική βελτιστοποίηση.