Τα μονοκλωνικά αντισώματα (mAb) μελετώνται από τις 4 ομάδες του GICC (EA7501 University of Tours): Πλαίσιο, PATCH, LNOx και IMT. Το MABS έχει αναλάβει σημαντικό ρόλο στη θεραπεία καρκίνων ή χρόνιων φλεγμονωδών νόσων. Τα περισσότερα mAbs στην αγορά είναι μη συζευγμένα (nus) και ενεργούν εξουδετερώνοντας τις παθογόνες επιδράσεις ενός αντιγόνου (λόγω της δέσμευσης του mAb σε αυτό) ή/και με τη δράση μοριακών ή κυτταρικών παραγόντων που προσλαμβάνονται από mAb. Οι τεχνολογικές εξελίξεις καθιστούν τώρα δυνατή την κατασκευή νέων δομών, των ADC (συζυγή αντισωμάτων-ναρκωτικών), με βάση τα mAbs που χρησιμοποιούνται στη συνέχεια ως παράγοντες στόχευσης. Είναι δυνατόν να ζευγαρώσουν τα μικρά ενεργά μόρια με ένα mAb με ένα σύνδεσμο σχεδιασμένο για την απελευθέρωση του ενεργού προϊόντος υπό ορισμένες παθολογικές συνθήκες. Αυτός ο βραχίονας είναι συνδεδεμένος με μια κεφαλή συζεύξεως που συνδέεται με το mAb. Τέσσερις ADC που βασίζονται στην αρχή της απελευθέρωσης ενός κυτταροτοξικού παράγοντα στα καρκινικά κύτταρα μετά τη στερέωση και την εσωτερίκευση του CDA χρησιμοποιούνται πλέον στον καρκίνο. Οι χημικοί της μονάδας (IMT) διαθέτουν την τεχνογνωσία για το σχεδιασμό και την σπονδυλωτή κατασκευή του αρχικού ADC (όλα τα βασικά στοιχεία του CDA είναι λογικά εναλλάξιμα: MAB, τεχνική αλίευσης, υδροφοβικότητα και μήκος συνδέσμου, σύστημα απελευθέρωσης της δραστικής ουσίας και φύση της). Η βιοσύζευξη θα χρησιμοποιηθεί...