Η αμυοτροφική πλευρική σκλήρυνση (LAS) είναι μια ταχέως θανατηφόρα νευροεκφυλιστική νόσος που επί του παρόντος δεν έχει αποτελεσματική θεραπεία. Αποτελεί μέρος των ορφανών ασθενειών (παράβαση: 3-5 ανά 100.000 κατοίκους). Η περιφέρεια Centre-Val de Loire έχει περίπου 300 ασθενείς και η αύξηση της συχνότητας εμφάνισης αποτελεί μείζον πρόβλημα δημόσιας υγείας. Η πρόσληψη ασθενών με ALS στην CHRU μέσω της Ομοσπονδίας SLA Tours-Limoges παρέχει μια ομάδα περίπου 350 ασθενών με ALS. Πολλές θεραπείες που στοχεύουν σε διαφορετικούς παθοφυσιολογικούς μηχανισμούς έχουν μελετηθεί σε ALS, ακόμη ανεπιτυχείς για περισσότερα από 50 χρόνια. Ορισμένα μόρια ήταν ελπιδοφόρα σε ποντίκια, αλλά δεν είχαν ευεργετική θεραπευτική δράση στον άνθρωπο. Η μεθοδολογία των προκλινικών και κλινικών δοκιμών συχνά αμφισβητείται με βιασύνη και απαιτεί υπερβολικά φιλόδοξη σε σχέση με την πολυπλοκότητα και τη σοβαρότητα αυτής της νόσου. Επιπλέον, οι πολλοί φυσιοπαθολογικοί μηχανισμοί που εμπλέκονται και οι αλληλεπιδράσεις τους περιπλέκουν τη θεραπευτική στρατηγική. Τα ενδοκυτταρικά συσσωματώματα πρωτεϊνών αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της παθοφυσιολογίας της νόσου και αντιπροσωπεύουν έναν σταθερό δείκτη του ALS. Ως εκ τούτου, η στόχευση αυτών των συγκεντρώσεων πρωτεϊνών αποτελεί σχετική θεραπευτική στρατηγική. Πέρα από τους ειδικούς μηχανισμούς που στοχεύουν σε αυτό το έργο, η ίδια η έννοια της εξατομικευμένης ενδοεταιρικής μεταχείρισης δεν υλοποιήθηκε ποτέ