Η τοποθεσία Murs à Pêche, που βρίσκεται στο Montreuil, είναι ο τελευταίος μάρτυρας της κουλτούρας των φρούτων που έκανε την πόλη διάσημη υπό το Παλαιό Καθεστώς και μέχρι τα επακόλουθα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Οι τοίχοι αποτελούν ένα μοναδικό παράδειγμα της χρήσης τοπικών τοπογραφικών και γεωλογικών πόρων, αντλώντας από τις θερμικές τους ιδιότητες. Ιδιωτικοποιημένοι και κατακερματισμένοι από την αστικοποίηση, οι κήποι των αλιευτικών τειχών είναι σήμερα ένα φυσικό καταφύγιο που η πόλη του Montreuil σκοπεύει να διατηρήσει και να ενισχύσει με την ανάπτυξη του έργου διαδρομής βιοποικιλότητας. Η διαδρομή της βιοποικιλότητας καθορίζεται από όλα τα μονοπάτια και τις μυρωδιές που σας επιτρέπουν να ταξιδέψετε μέσα από την καρδιά της περιοχής Saint-Antoine. Επανενεργοποιεί τα μονοπάτια που χάνονται καθώς η γειτονιά επιδεινώνεται και δίνει πρόσβαση (φυσική ή οπτική) σε ένα κομπολόι χώρων που είναι όλα διαφορετικά περιβάλλοντα που καλωσορίζουν τη χλωρίδα και την πανίδα της Γαλλίας. Το μάθημα που ορίζει θα είναι η υποστήριξη μιας διδακτικής ανακάλυψης της βιοποικιλότητας της λεκάνης του Παρισιού, σε σχέση με την ιστορία της περιοχής και χάρη σε προσαρμοσμένα έπιπλα και πληροφοριακό υλικό. Στόχος του έργου είναι η ανάπτυξη και διατήρηση ενός μοναδικού φυσικού χώρου μέσω δράσεων για τη διαφύλαξη, αποκατάσταση και ενίσχυση της βιοποικιλότητας στις αστικές περιοχές.