Ο Εθνικός Δρυμός Σαμαριάς αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους δρυμούς της Ελλάδας, ενώ η αίγλη του απλώνεται και πέρα από τα σύνορα της χώρας. Για τον λόγο αυτό έχει ανακηρυχθεί ως Απόθεμα της Βιόσφαιρας από την UNESCO (1981) – χαρακτηρισμός που αποδίδεται παγκόσμια στη σωστή διαχείριση σπουδαίων περιοχών λόγω της φυσικής και πολιτιστικής τους ταυτότητας. Το έντονο ανάγλυφο και οι συνεχείς εναλλαγές του τοπίου, έχουν σαν αποτέλεσμα μια ποικιλία οικοσυστημάτων, αποτελώντας επομένως καταφύγιο ανθρώπων και οργανισμών που αναζητούσαν προστασία. Ως εκ τούτου, ίχνη ανθρώπινης δραστηριότητας εντοπίζονται από την προϊστορία μέχρι σήμερα. Αποτέλεσμα αυτής αποτελεί και η οικοδόμηση των πέντε μονόχωρων ναών, μεταξύ του 14ου και 18ου αιώνα. Οι ναοί αυτοί, κατασκευασμένοι με τοπικά υλικά και πόρους, εντάσσονται πλήρως στο φυσικό περιβάλλον του φαραγγιού και προσαρμόζονται σε αυτό με θαυμαστή αρμονία. Με δεδομένο ότι βρίσκονται περίπου πάνω στην περιπατητική διαδρομή, η αποκατάσταση και ανάδειξή τους θα συμβάλλει στον μέγιστο βαθμό στην ανάδειξη του Εθνικού Δρυμού. Η απόδοση των συντηρημένων και αποκαταστημένων ιερών ναών, πέραν της θρησκευτικής και πολιτιστικής σημασίας, θα ευπρεπίσει σε μεγάλο βαθμό το Φαράγγι και θα προσδώσει επιπλέον κύρος στον χώρο συμβάλλοντας έτσι στην προώθηση και ανάπτυξη της φυσικής και πολιτιστικής κληρονομιάς του τόπου.
