Ο Ιερός Ναός του Προσκυνήματος Μεγάλης Παναγιάς βρίσκεται στις παρυφές λοφώδους περιοχής σε μικρή απόσταση από την κωμόπολη της Μ. Παναγιάς και έχει χαρακτηριστεί ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο μαζί με τον άμεσα περιβάλλοντα χώρο του. Ο Ιερός Ναός του Προσκυνήματος κτίστηκε το 1862 στη θέση ‘’γιος Κωνσταντίνος’, όπου βρέθηκε από κατοίκους της Μεγάλης Παναγιάς η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας και πηγή Αγιάσματος και έκτοτε έχει συνδεθεί άρρηκτα με τη θρησκευτική, κοινωνική και πολιτιστική ζωή της Χαλκιδικής. Πρόκειται για τρίκλιτη ξυλόστεγη βασιλική. Ο κύριος ναός χωρίζεται με δύο σειρές από έξι υποστυλώματα σε τρία κλίτη. Το κεντρικό κλίτος είναι πλατύτερο και ψηλότερο από τα δύο ισομεγέθη πλευρικά . Στο ανατολικό μέρος του ναού εξέχει μόνο το  κόγχη του ιερού, όπως συμβαίνει στις περισσότερες μεταβυζαντινές εκκλησίες, ενώ οι κόγχες της πρόθεσης και του διακονικού εγγράφονται στο πάχος του ανατολικού τοίχου. Στο δυτικό μέρος του ναού σε επαφή με το κυρίως σώμα του, αναπτύσσεται νεώτερη προσθήκη από οπλισμένο σκυρόδεμα που περιλαμβάνει κλειστό νάρθηκα, ημιυπαίθριο εξωνάρθηκα και κωδωνοστάσιο. Το προτεινόμενο έργο περιλαμβάνει εργασίες αποκατάστασης του μνημείου για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που οφείλονται στο σεισμό του 1932, σε διάφορες ανθρωπογενείς επεμβάσεις στο πλαίσιο εκτεταμένων ανακατασκευών, ανακτίσεων και αποκαταστάσεων μετά το σεισμό, καθώς και στο λειτουργικό εκσυγχρονισμό και τις επεκτάσεις που ακολούθησαν στις δεκαετίες μετά το 1980. .