Het Noordzeegebied wordt erkend als een intensief landbouwgebied. De nutriënteninput van het land heeft geleid tot eutrofiëring in rivieren, meren, estuaria en kustgebieden. Deze gedeelde territoriale uitdaging zal worden gecombineerd met een efficiënt gebruik van fosfor. De huidige regelgevingspraktijken in combinatie met verzachtende maatregelen ter vermindering van nutriëntenverliezen worden onvoldoende geacht om nutriëntenverliezen in de nabije toekomst tot biologische drempelwaarden te beperken. Dit project stelt een verschuiving van paradigma voor en is gericht op de ontwikkeling van een technologie voor het vangen van fosfor (P) en stikstof (N) in agrarische afvalstromen zoals drainagelozingen en kasafvoeren. De effectiviteit van P en N verwijdering van veel van deze technologieën is bewezen op lab- en kleine pilot schaal. Het grootste deel van het onderzoek is echter gericht op P- of N-verwijdering, dus de combinatie van een N-verwijderingstechnologie en een P-filtertechnologie is zelden aangetoond. Het hoofddoel van dit project is de uitwisseling van kennis te stimuleren, gezamenlijk kosteneffectieve filtertechnologieën te ontwikkelen die gericht zijn op de verwijdering van nutriënten voor verschillende situaties en regio’s, het teruggewonnen P te hergebruiken voor landbouwdoeleinden en uiteindelijk uitvoeringsrichtsnoeren voor het Noordzeegebied uit te werken. Op deze manier kan de belangrijkste bron van diffuse nutriëntenverliezen in gebieden met een hoog risico worden beperkt. Uiteindelijk zal dit bijdragen aan het duurzame beheer van aquatische ecosystemen in de Noordzee.
