LIMMUNOTERAPIA OP BASIS VAN IMMUNOLOGISCHE CONTROLEPUNTREMMERS VERTEGENWOORDIGT DE OPKOMENDE SECTOR VAN KANKERTHERAPIE, MET EEN EXPONENTIËLE GROEIMARKT. MET NAME MONOKLONALE ANTILICHAMEN (MABS) DIE CTLA-4, PD-1 EN PD-L1 KUNNEN REMMEN, GOEDGEKEURD VOOR VERSCHILLENDE VASTE TUMOREN EN HODGKIN’S LYMFOOM, ZIJN IN STAAT EEN GEGENERALISEERDE ANTIKANKERIMMUUNRESPONS TE REACTIVEREN, WAARDOOR VOOR HET EERST EEN THERAPEUTISCHE AARMA WORDT GEBODEN AAN PATIËNTEN MET GEVORDERDE TUMOREN MET EEN VERMINDERD LEVENSPERSPECTIEF. ONDANKS LENTUSIASMO VOOR DE TOT NU TOE BEREIKTE RESULTATEN, IS DE MABS WERKZAAMHEID VOOR IMMUNOTHERAPIE DIE TOT OP HEDEN IS GOEDGEKEURD BEPERKT TOT EEN DEEL VAN DE TUMOREN (10-30 % VAN DE GEVALLEN), EN WORDT DEZE VAAK GEASSOCIEERD MET ALLÂINSORGERE VAN AUTO-IMMUNE BIJWERKINGEN. DAAROM MOET EEN GROOT DEEL VAN DE BEHANDELDE PATIËNTEN (ONGEVEER 15 %) DE BEHANDELING MET GENEESMIDDELEN STAKEN VANWEGE ONGENEESLIJKE BIJWERKINGEN. TOT SLOT KOMEN VEEL PATIËNTEN NIET IN AANMERKING VOOR DEZE BEHANDELINGEN BIJ