De belangrijkste uitdagingen van het werkgelegenheidsbeleid zijn momenteel tekorten aan arbeidskrachten en mismatches aan de aanbod- en vraagzijde, deels als gevolg van verschillen in arbeidsmarktbehoeften en vaardighedenstructuren voor werkzoekenden, en deels door territoriale verschillen. De regering is voornemens deze uitdagingen aan te pakken door de actieve arbeidsmarktinstrumenten te versterken om de toegang tot de open arbeidsmarkt te vergemakkelijken, door het uittreden van de openbare werkgelegenheid naar de concurrerende sector te bevorderen en door het openbare werkgelegenheidsstelsel te hervormen, de mobiliteit van werknemers te verbeteren en de capaciteit van bedrijven om banen te scheppen te vergroten. Het gunstige economische klimaat en de toenemende vraag naar arbeid betekenen echter niet dat er geen structurele veranderingen zijn die leiden tot banenverlies en het scheppen van nieuwe banen. Technologische vooruitgang, automatisering en digitalisering zullen de komende decennia waarschijnlijk een aanzienlijke impact hebben op de ontwikkelingen op de arbeidsmarkt. Met name de vraag naar arbeid in bepaalde sectoren en banen zal naar verwachting afnemen, dankzij het feit dat automatisering menselijk werk kan vervangen door een groot aantal routineactiviteiten. Volgens gegevens van de OESO is het aandeel van reguliere banen waarvoor tussentijdse kwalificaties vereist zijn de afgelopen tien jaar in de Europese Unie al aanzienlijk gedaald, terwijl het aandeel van hooggekwalificeerde niet-routinematige banen is toegenomen. Deze trend zal de komende tien jaar doorzetten en versnellen. Wat de omvang van de impact op de arbeidsmarkt betreft, zijn er verschillende scenario’s in de internationale literatuur, maar er bestaat doorgaans consensus dat digitalisering en automatisering structurele veranderingen op de arbeidsmarkt teweegbrengen waaraan werknemers zich zullen moeten aanpassen. Diensten en subsidies om banen op de arbeidsmarkt te helpen veranderen, kunnen hierbij een rol spelen. De economische en financiële crisis na 2008 heeft aangetoond dat hiervoor maatregelen nodig zijn die onmiddellijk kunnen worden geactiveerd en snel kunnen reageren op de aangekondigde collectieve ontslagen. Daarom is het passend een dergelijk mechanisme in het huidige gunstige arbeidsmarktklimaat in te voeren. Het doel van het vlaggenschipproject is werknemers te helpen die naar verwachting vóór de beëindiging van de arbeidsverhouding opnieuw zullen worden ingezet om hen te helpen een baan te vinden en te voorkomen dat zij werkloos worden. De regeling biedt de mogelijkheid om eventuele ontslagen in de overheidssector het hoofd te bieden en werknemers in de overheidssector te helpen zich in de concurrerende sector te vestigen. De doelgroep van het prioritaire project is werknemers die kunnen worden getroffen door collectief ontslag in ondernemingen/werkgevers in de overheidssector, of wier arbeidsverhouding naar verwachting binnen een jaar zal eindigen, en dit is door de werkgever van tevoren schriftelijk meegedeeld aan de werknemer en de openbare dienst voor arbeidsvoorziening. In het vlaggenschipproject kunnen overheidsinstanties outplacementdiensten en opleidingen voor werknemers die door het ontslag worden getroffen, financieren. Dit betekent een pakket van gepersonaliseerde diensten die u helpen bij het identificeren van mogelijkheden voor herintreding en/of overgang door middel van persoonlijke begeleiding, en de financiering van individuele opleidingen, ontwikkeling van vaardigheden en arbeidsmarktdiensten voor het einde van uw arbeidsrelatie. Verwacht van de werkgever die de ontslagen heeft opgegeven, dat hij meewerkt, zodat een deel van de arbeidstijd door individuen kan worden gebruikt om deel te nemen aan opleidingen of diensten, maar de werkgever niet rechtstreeks ondersteunt. De belangrijkste professionele inhoud van het project bestaat uit de volgende activiteiten ter ondersteuning van de herplaatsing van de doelgroep en de verandering van beroep: — verlening van diensten op de arbeidsmarkt (diensten vóór de beëindiging van de arbeidsverhouding van de betrokkene kunnen uit de bron van het programma worden gefinancierd) — Steun voor opleidingskosten (opleidingsvergoeding) — salaristoeslag tijdens de opleiding — Vervangingstoelage tijdens de opleiding (vervangingstoelage alleen voor de periode na indiensttreding) — Kostenondersteuning voor opleidingsgerelateerde interstedelijke reizen — Steun voor huisvesting in verband met opleiding (indien de arbeidsverhouding tijdens de opleiding wordt beëindigd) — Opleidingstoelage (indien de arbeidsverhouding tijdens de opleiding wordt beëindigd) — Tijd van opleidingsondersteuning voor de kosten van kinderopvang (indien de arbeidsverhouding tijdens de opleiding wordt beëindigd) in de tussentijd wordt de stagiair ingeschreven werkzoekende) — Subsidiëring van de kosten van de zorg voor een familielid tijdens de opleidingsperiode (als de stagiair in de tussentijd een gere...