A) Wij benadrukken dat de deelnemers aan de aanbesteding de doelstellingen ruimschoots twee jaar geleden hebben vastgesteld, dat zij dagelijks aan deze plannen werken en een aantal bemoedigende voorlopige resultaten kunnen opleveren. Vanwege de schaarste aan middelen zijn deze resultaten niet systematisch: we hebben gewerkt met weinig actieve moleculen, weinig ziekteverwekkers, en in vivo testen ontbreken. Een succesvolle toepassing zou deze lacune opvullen. Ons werkplan bestaat uit twee subprogramma’s, die wij presenteren, waarin de voorlopige resultaten, de plannen en de verwachte doorbraakresultaten worden uiteengezet. Subprogramma 1 1.1 Testen van antibioticaresistente stammen tegen AMP’s (Pál), volledige genoomsequencing (Kondorosi) en bio-informatica analyse van resultaten (Papp) 1.2 AMP — combinaties met laagmolecuul antibiotica (Pál, Papp) 1.3 Synthese van nieuwe bouwstenen voor AMP mimetische foldamers (Fülöp), schakelen en zuiveren van sequenties (Martinek, Tóth), en biofysische karakterisering (Martinek) 1.4 Testen van AMP mimetische foldamers in vitro en in vivo (Pál, Kondorosi) en Toxicity Tests (Földesi) 2 subprogramma 2.1 Productie van SSB-C foldamer analogen (Martins), stabilisatie door zijketen overbrugging (Tóth), synthese van vereiste monomeren (Fülöp) en in vitro testen op PPI-remming. 2.2 SSB-C Mymetics — Structurele karakterisering van Reco-WH Interaction (Martinek) 2.3 SSB-C Analogs Optimizing Dynamic Covalent Library Method. Onderzoek naar de penetratie van cellen (Martin) 2.4 Real-time in vitro evolutionaire studies, antibacteriële tests (Pál, Papp), toxiciteitsstudies (Göldesi). B) 1. DEELPROJECT: Antimicrobiële peptiden AMPs zijn korte peptiden met een uiteenlopende structuur en functie die de gastheer beschermen tegen diverse microbiële infecties. Ze worden aangetroffen in planten, dieren, schimmels en maken deel uit van een primair systeem van bescherming tegen ziekteverwekkers. [Natuur 2002, 415, 389] Hoewel zij effectief in de ontwikkeling zijn gebleven, doet de praktische toepassing ervan een aantal problemen rijzen, waarvan er twee geconcentreerd zijn op: 1) Op dit moment is er een serieus debat over de ontwikkeling van veerkracht tegen deze moleculen en, zo ja, welke schadelijke bijwerkingen het kan hebben. [FEMS Microbiol Lett 2012, 330, 81] 2) Een ander probleem voorafgaand aan klinisch gebruik van peptiden is dat ze soms moeilijk toe te dienen en te absorberen en kunnen worden afgebroken door menselijke eiwit-afbrekende enzymen (proteases). Hun in vivo stabiliteit is vaak onbevredigend. Uit onze vooronderzoeken blijkt dat deze problemen kunnen worden opgelost. Bovendien zijn AMP’s bijzonder effectief tegen multidrugsresistente bacteriën. Om dit te doen, is het noodzakelijk om AMP’s te selecteren waartegen geen weerstand wordt waargenomen. Deze moleculen vormen de basis voor verdere ontwikkeling: terwijl we de bovenstaande gunstige structurele en functionele eigenschappen behouden, ontwerpen we zogenaamde peptidomimetische foldamermoleculen. Ons doel is om aan te tonen dat de combinatie van deze peptidomimetica met antibiotica uitzonderlijk effectief is in het bestrijden van resistentie. Voorlopige resultaten en plannen: De achilleshiel van multidrug resistente bacteriën kan worden aangevallen door AMP’s. Gedetailleerde genetische, biochemische, fenotipustests en genoom-niveau expressietests van de groepen geleid door Csaba Pál, Balázs Papp en Éva Kondorosi bevestigden dat de membraanstructuur, stijfheid en membraaneiwitsamenstelling van resistente bacteriën vaak aanzienlijk veranderde. [NAT Commun 2014, 5, 4352; Mol Syst Biol 2013, 9, 700] Aangezien de meeste AMP’s primaire doel het bacteriële membraan is, is gesuggereerd dat antibioticaresistentie ook de gevoeligheid voor AMP beïnvloedt. Het resultaat was onverwacht en zeer interessant. 90 % van de multiresistente stammen is overgevoeligheid geworden voor meerdere AMP’s: in vergelijking met baseline control stammen nam de gevoeligheid van deze stammen over het algemeen met twee tot drie keer toe. Hieruit blijkt dat de ontwikkeling van antibioticaresistentie ernstige kosten met zich meebrengt, die mogelijk kunnen worden benut door gelijktijdige toediening van antibiotica en AMP’s. Effectieve AMP-antibioticumcombinatietherapie. In de volgende stap richten de partners zich op twee belangrijke kwesties. Zijn er AMP’s die gelijktijdig worden toegediend met antibiotica (a) remmen de novo resistentie in vitro en (b) effectief doden multidrug resistente bacteriën. Hun studies richten zich op twee AMP’s: de NCR335 peptide en de selfinine peptide familie aan PGLA. Voor beide peptiden bleef 90-100 % van multidrug resistente stammen zeer gevoelig voor hen. Voorlopige resultaten: a) Tetracycline en ciprofloxacine resistente bacteriën zijn gevoeliger geworden voor deze middelen door PGLA toe te voegen aan het antibioticum. De impact is dramatisch in verschillende gevallen: de antibioticagevoeligheid neemt 10-50 keer toe met een ze...