De prevalentie en prevalentie van psychische aandoeningen bij de Hongaarse bevolking is extreem hoog. Als mensen met verslavende problemen worden meegeteld, kan zelfs een op de vier mensen in ons land worden getroffen. Dit is een „populaire ziekte” probleem. De gezondheidslast is aanzienlijk in termen van aantallen voor zowel de samenleving, met inbegrip van gezinnen, gezondheidszorg en, natuurlijk, de patiënt. Het gezondheidszorgstelsel voor geesteszieken is sinds het midden van de jaren 2000 geleidelijk afgenomen. De vermindering had voornamelijk invloed op acute zorg. Noch de dwarsdoorsnede van revalidatiediensten, noch de ontwikkeling van ambulante zorg volgden de capaciteitsvermindering. Zo zijn de levenskwaliteit en levenskansen van mensen met psychiatrische aandoeningen verminderd. De last voor de micro- en macro-omgevingen is aanzienlijk toegenomen. De lasten worden verder verhoogd door de kosten van invaliditeit en vervroegde uittreding. Internationale studies bevestigen ook dat de gemiddelde levensduur van mensen met een psychische aandoening 10-12 jaar korter is dan de gemiddelde bevolking. Er zijn aanzienlijke verschillen in de verdeling van de zorg en de toegang tot zorg in het land, zowel op regionaal als op regionaal niveau, wat betreft infrastructuur en personele middelen. Als gevolg van door de EU gefinancierde aanvragen voor chronische zorg (psychiatrische revalidatie) is de capaciteit voor psychiatrische revalidatie met ongeveer 4 % op nationaal gemiddelde verbeterd en is de regionale verschillen op het niveau van de primaire infrastructuur licht afgenomen. Het doel van deze aanbesteding is de ontwikkeling van acute psychiatrische zorg. Tijdens de voorbereidende werkzaamheden heeft de technische werkgroep ter ondersteuning van het project prioriteiten vastgesteld die de belangrijkste actielijnen voor de toekomst van de psychiatrie volgen. Naast de eerder genoemde lasten voor mensen met een psychische aandoening, zijn er aanzienlijke nadelen als gevolg van stigmatisering en vooroordelen, die de kansen op genezing van revalidatie verder aantasten en vaak een verbetering van de levenskwaliteit verhinderen. Vanwege het bovenstaande is onze prioriteit om ten minste één psychiatrische klasse te hebben die geschikt is voor actieve zorg in elke provincie, waar moderne, effectieve, gedifferentieerde therapeutische modaliteit beschikbaar is in de 21e eeuw, terwijl er voldoende personele middelen beschikbaar zijn. Het is ook een prioriteit om de patiëntveiligheid en infrastructuuroplossingen voor spoedeisende hulp te verbeteren, met inbegrip van, natuurlijk, voordelen die als „crisis” kunnen worden beschouwd en binnen 24 uur kunnen worden ontslagen of, in geval van fysieke klachten, kunnen worden gericht op gespecialiseerde ambulante zorg en/of intramurale zorg. Het concept onderscheidt dus noodgevallen (binnen 24 uur) en actieve psychiatrische zorg. Er moeten inspanningen worden geleverd om het voltooide zorgniveau in het kader van de actieve zorg te bereiken, waardoor de huisvestingsomstandigheden van de patiënten worden verbeterd, het aantal bedden op de afdelingen wordt beperkt (tot 4 bedden), het aantal badkamers voor de afdelingen wordt verhoogd, de arbeidsomstandigheden van artsen en psychologen in de klas worden verbeterd, medisch-psychologische therapeutische ruimten worden opgezet of groepskamers worden gebruikt. Dit moet niet afzonderlijk worden ontwikkeld, maar in het kader van een gezondheidsinstelling met een hoge patiëntenpopulatie (graafziekenhuis). Een heroverweging van acute psychiatrische zorg in deze structuur kan stigmatisering aanzienlijk verminderen met een meetbare verbetering van de efficiëntie (kortere verpleegtijd) en effectiviteit. Een van onze prioriteiten is de fysieke scheiding van verstoorde aandoeningen (bv. verstoorde aandoeningen als gevolg van een complicatie van lichamelijke ziekte op oudere leeftijd) van acute psychiatrische zorg. Om bovenstaande ideeën uit te voeren, stuurden we vragenlijsten naar de instellingen voor actieve psychiatrische zorg en vroegen we om ontwikkelingsvoorstellen en -plannen. Tijdens bezoeken ter plaatse hebben zij ook persoonlijk overleg gepleegd met het personeel en het management over de mogelijkheden voor verbetering op het gebied van prioriteiten. Door het verwerken van de binnenkomende materialen en rekening houdend met het in het project beschikbare bedrag zijn prioriteiten vastgesteld. Zo hebben we 14 plaatsen geïdentificeerd waar het verwachte resultaat en de psychiatrische ontwikkeling van het geïnvesteerde bedrag conceptueel zullen worden geïmplementeerd. Naarmate het project is voltooid, wordt verwacht dat de verschillen in de kwaliteit van de toegang tot zorg in het land zullen worden verminderd. Ongeacht de woonplaats, streven we naar een optimale zorg, waardoor de tevredenheid van de patiënt op de lange termijn wordt verhoogd, de psychosociale last wordt verminderd en de mogelijkheden voor revalidatie en poliklinische o...