De actieve antenne of actieve elektronische aftastenantenne is in feite een reeks van verschillende (meestal 1000 tot 1.500) subantennes die onafhankelijk zijn van elkaar en elk hun eigen bron hebben. Het voordeel van deze aanpak is om het systeem na herconfiguratie te kunnen bedienen, zelfs als een van de subantennes defect is. Actieve antennenetwerken worden vaak gebruikt in professionele militaire en civiele toepassingen (radars, raketten, enz.). En, ze beginnen te verschijnen in telecommunicatiesystemen met 5G en communicatie-elementen in vliegtuigen (In Flight Connectivity). De toenemende miniaturisatie van de componenten en de toename van het vermogen van deze antennes impliceert een essentieel thermisch dissipatiebeheer. Het is echter noodzakelijk om technologieën met een laag volume te gebruiken om deze trend van miniaturisatie te ondersteunen.DiThAA omvat daarom het onderzoeken van twee thermische dissipatieoplossingen om hun efficiëntie en congestie bij iso-prestaties en betrouwbaarheid te beoordelen.